29 December 2011

Terugblik – Mijn haar in 2011

Gepost in beauty

Terugblikken op het afglopen jaar: lekker cliché, maar toch denk ik dat het erg leuk is om te doen en zien.

Ik en mijn stijl veranderen snel (altijd zo geweest) en wellicht heb je geen idee hoe mijn stijl dit jaar ook weer geëvolueerd is. Om mijn outfits nog eens te gaan bekijken, ligt het meeste voor de hand. Omdat mijn outfits echter al veel aandacht krijgen (en mijn make-up looks in de zomer van dit jaar ophielden), besloot ik in te zoomen op mijn haar. Jullie zullen zien dat ik het erg leuk en belangrijk vind om ook mijn haar mee te nemen in het totaalplaatje, en er zoveel mogelijk mee te proberen en eventueel ook experimenteren.

Als je zoiets doet, moet je het goed doen, leek mij. Vandaar dat ik de tekst verder beperkt houd om uitgebreid ruimte te hebben voor beeldmateriaal – ik hoop dat je in de ‘kijk modus’ bent.

Natúúrlijk ben ik benieuwd welke foto je favoriet is.

Probeer jij veel verschillende dingen met je haar? Of zweer je bij één kapsel?

Winter

Zo zag mijn haar eruit toen ik 2011 inging – het was nog een stuk korter, en dat was één van de eerste keren dat ik ze krulde. Daarvoor was het natuurlijk gewoon te kort. Zoals je ziet was mijn pony megakort (ik vind het nog steeds leuk, maar was een beetje vergeten hóe kort).

De vorige foto ging, dacht ik, om krullen van de krultang. Bij deze look had ik papillotten gebruikt. Ik vind papillotten vooral heerlijk als ik iets aparters wil dan mijn ‘normale’ look, maar weet dat ik de volgende ochtend niet veel tijd heb. Met paillotten slapen, ze er ‘s ochtends uithalen en ready to go. Ik ben ook dol op haar accessoires, al geloof ik ook dat die tijd een beetje geweest is – ik draag ze steeds minder.

Langzaam maar zeker werd ik aangestoken door het ‘zijkant’ virus. De geschoren trend kwam opzetten en, hoewel ik helemaal niet zo van de laatste trends ben, hoe gaaf ik het ook vond, ik vond het toch niet bij me passen. Met schuifjes naar één kant ging ook best…

Voorjaar

Maar het wende en het ging kriebelen, en op een avond wist ik: ‘Ik ga het lekker doen’. Als ik over dit soort dingen twijfel dan wil ik het gewoon doen – dan wil ik gewoon weten hoe het is om het gedaan te hebben. En ik vond het geweldig! Heel vaak heb ik te horen gekregen: ‘vind je het niet zonde?’, en – toegegeven- op deze foto zie ik er ook wel een beetje uit als een kaal geplukte kip, maar nog steeds vind ik dat het zo mooi mijn ‘twee kanten’ symboliseert. Een kant van zelfverzekerdheid, een kant van onzekerheid. Een commerciële kant, en een artistieke kant. Een harde, nuchtere kant, maar ook een gevoelige emotionele kant. En zo kan ik nog wel even doorgaan…

We hadden vroeg zomer dit jaar! Hup, haar nonchalant opsteken en je creëerde een beach gevoel terwijl ik nog op mijn fietsje naar school ging, bij wijze van spreken. Deze look is één van mijn favorieten.

Omdat die niet mocht ontbreken: dit was mijn ‘natuurlijke’ haar afgelopen voorjaar. Wel geverfd natuurlijk, maar zo ziet mijn haar eruit als ik het verder niet style. Redelijk stijl maar, als ik bijvoorbeeld met nat haar ben gaan slapen, er kan soms ook veel meer slag in zitten.

De haarband was eigenlijk alweer een heel tijdje ‘uit’. Je zag het gewoon niet meer. Toen ik me op een dag herinnerde dat ik dit ‘kapje’ nog had liggen, wilde ik toch proberen er iets leuks van te maken. Ik was heel blij met het resultaat – wit in mijn gezicht maakt fris en zomers, vind ik. Daarnaast accentueert het ook mijn eigenzinnigheid en past de look bij mijn stijl.

Zomer

Het stukje tot mijn oor vond ik niet meer genoeg, en samen met mijn vriendje haalde ik er zelf gewoon nóg een stukje vanaf. Dat was in eerste instantie trouwens ook al de bedoeling geweest – ik wilde gewoon niet te rigoureus van start gaan.
En wie weet het nog? Ik was anderhalf jaar samen met mijn vriendje en totaal impulsief (impulsief is niet het goede woord, ik zou willen zeggen: ik kan goed, snel beslissen zonder dat ik spijt krijg) zette ik zijn voorletter met een hartje in mijn haar. Hij vond het super lief en ik vond het zelf eigenlijk ook wel een originele verrassing. Jammer alleen dat ik dacht dat ik er met een weekje wel vanaf zou zijn (door het weer te scheren), het duurde echt maanden totdat je er niets meer van zag.

Zo’n grote knot, aan de zijkant van mijn nek. Waarom heb ik dat nooit meer gedaan?

In de zomer werd het ineens weer herfst, en was mijn haar alweer een stuk langer. Het werd een vervelende lengte: half lang. Het was heerlijk om er van alles mee te kunnen doen, maar als ik mijn haar even niet geverfd had en het maar gewoon los hing, zoals hier, dan zag het er maar een beetje armoedig uit. Hier is er trouwens ook niets anders met mijn haar gedaan dan droog geföhnd, maar zoals je ziet heb ik hier veel meer slag. Meestal wordt het stijler naarmate het langer niet gewassen is. Ook moest ik mijn pony echt gaan stijlen naarmate deze langer werd, zodat hij mooi overliep in de rest van mijn haar.

Najaar

Hier was ik net bij Maikel geweest, van Next Hair Guru, voor wie ik model ben geweest (al nadat het programma was opgenomen overigens). De introductiefoto (in de sidebar rechts) is ook van die dag.
Hier had ik net besloten dat ik mijn geschoren stuk ging laten groeien, en daarom draag ik vanaf hier mijn haar in een zijscheiding, zodat je dat ‘rare’ strookje haar niet ziet.
Zo meesterlijk hoe goede kappers je haar zo zacht en gezond kunnen maken, maar je tegelijkertijd volstoppen met goede producten en je een volume boost geven, ik vind dat werkelijk fascinerend. Als klein kindje wilde ik eigenlijk al kapster worden, en een paar jaar terug ben ik nog eens bij een opendag geweest. Ik heb zelfs een paar jaar geleden een tijdje één middag in de week meegekeken bij een kapper hier in de buurt, gewoon omdat ik dat leuk vond. Uiteindelijk zag ik mezelf toch geen kapster worden, maar ik vind het wel erg gaaf om te zien hoe het begrip ‘kapper’ door Next Hair Guru verruimd is.

‘Nonchalance’ is mijn grote fascinatie. Ik ben zelf echt verre van nonchalant, en wat je niet hebt… juist, wil je hebben. Zo was ik helemaal happy toen het me éindelijk eens lukte zo’n nonchalante staart te maken. Ik was er werkelijk zo gelukkig mee. Het was overigens ook meteen weer de laatste keer dat het lukte, haha.

En in de herfst werd het opeens weer zomer. Stiekem heb ik natuurlijk wel bij Maikel afgekeken, en probeer ik de weken erna hem zo af en toe met iets na te doen. Hier vond ik het ook wel aardig gelukt. Niets bijzonders, maar mijn haar had eigenlijk die ‘undone’ look, die je in de laatste aflevering van Next Hair Guru zag. Er was veel aan gedaan, maar dat zie je niet door het natuurlijke, beachy effect.

Hier vond ik mijn haar ook leuk! Terwijl ik er niets aan had gedaan, alleen geföhnd, en niets anders dan een haarbandje in. Haarbandjes mogen wat mij betreft wel de trend van 2012 worden!

Ook mijn pony laat ik groeien (ik wil nu simpelweg die ik niet steeds bij hoef te houden), en dus heeft hij nu een héle irritante lengte. Te kort om als lok te dragen, te lang om hem recht naar beneden te dragen.

Winter

En toen was het opnieuw winter, en is dit hoe mijn haar er nu uitziet. Het minst mooie van het hele jaar, moet ik eerlijk toegeven.

Ik ben heel blij ben met de centimeters die ik dit jaar heb ‘verdiend’. Je kunt mij in het ‘alles of niets’ hokje stoppen, wat betekent dat ik óf iets goed doe, of ik doe het niet. Zo ook met mijn haar laten groeien – vanaf het moment dat het een paar centimeter lang was en ik besloten heb te laten groeien wil ik dat het langer dan lang wordt. Om het daarna waarschijnlijk af te knippen, maar ik wil dat gevoel gewoon weer eens hebben.
Aan de andere kant heeft het groeien (met mijn ‘intensieve haar gedrag’) ook zeker zijn nadelen. Mijn punten heel erg droog geworden, en mijn haar wordt steeds pluiziger. Ik heb een uitgroei tot Tokio (en het wordt steeds meer tijd/geld lengte en punten mooi te houden) en ik zit in dubio over de felle rode kleur, omdat ik hem flets vind maken bij mijn onopgemaakte gezicht. Ook heeft mijn haar weer wat meer lagen nodig om het speelser en levendiger te maken, vind ik. Deze ‘pony oplossing’ vind ik zelf trouwens wel echt leuk.Ondertussen heb je dus kunnen zien dat mijn haar verschilt in felst, beetje fel, tot vrij dof. De kleur (waar ik zóveel leuke reacties en vragen over krijg, overigens) is niet de meest praktische, en om een goed te houden moet je hem eigenlijk eens in de twee weken een touch up geven. Om mijn haar gezond, en het voor mij betaalbaar te houden wordt het echter vaak eens in de twee maanden.

Eén ding weet ik in ieder geval zeker: als ik naar de eerste foto kijk, heb ik het gevoel dat ik een heel ander mens ben geworden, het afgelopen jaar. Dat heb ik eigenlijk ieder jaar, en eigenlijk op een nog korter termijn. Hopelijk heeft het te maken met het feit dat ik graag en snel leer, en daardoor snel groei. Iemand die dit herkent?

Wil je toch nog terugkijken naar mijn outfits en make-up looks van het afgelopen jaar? Alle make-up looks staan op hier, en van mijn outfits zet ik hier maandelijks één outfit in een overzicht bij elkaar (vanaf oktober 2010).

Wat vind jij van mijn haar? Wat vind je leuk gedaan, wat vind je minder? En wellicht heb je nog tips voor me (kom maar op met die inspirerende foto’s)!

Foto’s door diverse mensen voor fashionisaparty.com.