De titel zegt het al. Ik schrijf deze titel met gemengde gevoelens op. Aan de ene kant ben ik trots op hoe ik met mijn huidprobleem (waar het gebrek aan make-up het resultaat van is) ben omgegaan en nog steeds omga, aan de andere kant doet de confrontatie met die titel toch weer een beetje pijn.
Ik begin nog maar eens bij het begin. Een paar maanden geleden schrijf ik deze en deze blogpost over mijn huidprobleem. Mocht je daar dus niets vanaf weten, dan kun je die posts nogmaals lezen. Sindsdien heb ik hier geen update meer over geschreven (ondanks dat nog steeds erg veel mensen belangstelling tonen en vragen stellen), omdat er simpelweg weinig nieuws te vertellen valt. Ik slik nog steeds voedingssupplementen, heb nog steeds een dieet en ga de komende week weer naar mijn homeopaat. Dit zal zo doorgaan totdat mijn huid echt helemaal ‘dicht’, schoon, egaal en hersteld is. Heel langzaamaan komt dat moment dichter in de buurt, maar ik verwacht dat het nog wel enkele maanden zal duren voordat het echt zover is.
Mijn huidprobleem was alweer bijna een half jaar geleden op het hoogtepunt: vanaf dat moment heb ik alleen nog een paar keer make-up gedragen tegen beter weten in. Om weer terug bij af met het herstel van mijn huid te kunnen beginnen. Tot zover mijn huidprobleem, want daar wil ik het eigenlijk niet wéér over hebben. Waar ik het wel over wil hebben is wat de afgelopen periode voor mij betekent heeft: hoe is mijn leven zonder make-up? Precies hetzelfde, of toch niet? Ben ik eraan gewend geraakt? Ben ik anders tegen make-up aan gaan kijken? Ik ga het je nu vertellen.
Om te beginnen (beginnen na al vier alinea’s te hebben geschreven; echt iets voor mij) moet ik zeggen dat er een concrete aanleiding was voor deze blogpost. Ik was hem al langer van plan te schrijven, maar ben direct begonnen toen ik gisteren de volgende reactie ontving:
“Suz! Niet lullig bedoeld, maar je bent heel erg bezig met kleding.. Vind je dat een leuk make-upje je look niet af kan maken? En dan bedoel ik geen lage plamuur, maar gewoon een mooie verzorgde dag make-up… Of houdt je niet van make-up?”
Deze reactie is natuurlijk inderdaad niet lullig bedoeld (daar ga ik gewoon vanuit), maar ik zet hem hier neer omdat ik uit wil leggen waarom ik het (voor sommige mensen) redelijk veel over mijn huidprobleem/het missen van make-up heb (gehad). Er zijn gewoon nog steeds mensen die het lijken te missen, die met dit soort reacties komen. Als iemand die écht heel dol is op beauty is het gewoon echt heel moeilijk om te horen dat het lijkt alsof dat niet zo is. Dat is meteen mijn eerste ervaring zonder make-up: ik merk dat mensen anders naar me kijken. Met mooie kleding en een make-upje was altijd meteen duidelijk dat ik ‘modemeisje’ ben, nu is dat minder voor de hand liggend. Nu ik geen make-up draag, merk ik dat ik moet zorgen dat mijn haar er wel verzorgd uitziet, want ik zie er veel eerder onverzorgder uit. Ik wil absoluut niet zeggen dat dit een probleem is; wil jullie alleen laten realiseren wat make-up (voor mij) betekent.
Hoe stom het ook klinkt, ik kijk veel minder in de spiegel. Voor een stukje omdat het een confrontatie blijft, maar ook voor een stukje omdat ik denk dat ik minder ijdel ben geworden. Ik vind het nog steeds leuk om leuke outfits bij elkaar te verzinnen, maar ben minder waarde gaan hechten aan er mooi uitzien. Het is niet eerlijk tegenover mezelf, maar ik heb toch altijd het gevoel dat dat zonder make-up nooit helemaal lukt.
Daarnaast vind ik het heel jammer dat ik minder betrokken ben bij de beauty wereld. Nieuwe collecties zijn op dit moment toch niet echt interessant; ik wil eerst met mijn eigen ogen zien dat het weer helemaal goedkomt met mijn huid. Ook is gewoon een heel deel van mijn kamer al bijna een half jaar buiten gebruik. Ik heb één bureau op mijn kamer als een soort kaptafel ingericht, en de hoek waarin deze staat is één grote beauty hoek (en stiekem een derde van mijn hele kamer). Ik moet gewoon opletten dat deze niet verstoft. Nog steeds maak ik wel eens een outfit waarvan ik bijvoorbeeld denk: ‘rode lippenstift erbij en het is perfect!’. Voor mij zijn make-up en kleding op een bepaalde manier toch één, en dat idee ‘slijt’ maar moeilijk.
Ik wil echter deze blogpost vooral ook vullen met de positieve kanten van deze ervaring. Even los van het ‘probleem’; wat heeft het op een goede manier met me gedaan om een tijd geen make-up te dragen? Om maar aan te geven dat alles wat je in je leven overkomt, ook altijd een positieve kant heeft. Voor de hand liggend, maar toch niet onbelangrijk: het scheelt me bérgen tijd. Ik kon makkelijk anderhalf uur tijd aan mijn make-up besteden, als ik zin had. Van die tijd maak ik nu vaak dankbaar gebruik om te slapen. Ook het meezeulen van make-up spullen en remover (indien ik ga logeren, zo nu en dan) mis ik niet. Dan heb je natuurlijk nog het financiële aspect: geen make-up gebruiken, is make-up uitsparen, is minder uit hoeven geven.
Nu ik foto’s terugzie van mij met make-up vind ik het soms ook wel te veel. Iets waar ik van terug gekomen ben is dat ik me alleen mezelf voel met make-up op. Gelukkig heb ik dat achter me kunnen laten. Ik ben geboren met dit ‘naakte’ gezicht en word er gelukkig ook door anderen in bevestigd dat mijn eigenheid dáárin zit, en niet in dat laagje make-up. Make-up kan die eigenheid vast en zeker versterken, maar te veel kan ook bijna gaan verbloemen.
Ook moet ik eerlijk zeggen dat het wel heel bevrijdend voelt om met je vingers in je ogen te kunnen wrijven zonder dat je je oogmake-up verpest, je gezicht te verstoppen in je sjaal als het koud is zonder dat ‘ie vol zit met vlekken, en om thee te kunnen drinken zonder dat je daarna je lipstick bij moet werken. Het duurde dan ook niet lang voordat ik eraan gewend was dat dat weer kon.
Tot slot: een compliment over mijn uiterlijk was nog nooit zo’n egostreling als nu. Ik denk dan stiekem toch: ‘Als mensen me zelfs zó mooi vinden…’. Hoewel ik ‘puur natuur’ en ‘natuurlijk’ nog nooit zo gewaardeerd heb als nu, ga ik het niet romantischer maken dan het is: ‘De dag dat ik weer make-up mag dragen, zal ik me de mooiste vrouw van de wereld voelen’.
Foto’s door diverse mensen voor fashionisaparty.com.
