De laatste tijd kwam ik het herhaalde keren toch: mannen en mode. Of het nou ging om mannen met make-up (toch ook een soort mode vind ik), mannen met mooie tassen, of mannen op hakken: de vraag bleef eigenlijk steeds hetzelfde. In hoeverre is het voor een man ‘geoorloofd’ om zich in mode te verdiepen en het te praktiseren? Wanneer wordt een man daardoor te vrouwelijk, of kán een man daardoor helemaal niet te vrouwelijk worden? Dit laatste doordat mode bijvoorbeeld net zo goed bestemd is voor mannen als voor vrouwen, en we juist toe lijken te juichen dat de man hier gebruik van maakt?
Allemaal vragen waar ik de laatste tijd mee bezig ben geweest en die ik in deze post heb gebundeld. Ook al weet ik dat het onderwerp vrij ‘gevaarlijk’ is, je gaat al gauw generaliseren of in hokjes denken, ik vind het toch belangrijk dat er aandacht aan wordt besteed. Soms lijkt het namelijk wel een taboe voor de man: de druk om er goed uit te zien is groot, maar daarbij vooral niet kenbaar maken dát je je hier druk om maakt. En dat je je dus met thema’s als mode inlaat.
Ik ben niet de eerste blogger die over dit onderwerp iets vertelt; wellicht heb je Sabrina en Yara al commentaar zien geven in het programma RTL Boulevard. Zij gaven hun visie op het fenomeen de ‘mannenhak’, en brachten dit onderwerp daarmee al gedeeltelijk aan de orde.
KLIK HIER OM HET FRAGMENT TE BEKIJKEN.
Ook spotte ik het onderwerp in de Grazia van 7 t/m 13 maart: daar lag de nadruk niet op schoenen, maar op tassen.
Tassen worden over het algemeen ook als iets vrouwelijks gezien, maar de mannen in deze reportage zeggen eigenlijk unaniem: ‘Als je toch spullen meeneemt, waarom dan niet in een mooie tas?’.
Vervolgens heb ik de volgende, kort maar krachtige, stelling geformuleerd:
“Met mode bezig zijn is vrouwelijk”.
Over mijn eigen mening kan ik vrij eerlijk zijn: voordat ik mijn vriendje leerde kennen vond ik de combinatie mannen en mode eigenlijk maar niets. Doordat ik natuurlijk zelf veel met mode bezig ben, werd eigenlijk door mijn omgeving als vanzelfsprekend aangenomen dat ik het ook bij mannen belangrijk vond. Niets was eigenlijk minder waar. “Laat mannen nou maar voetbal kijken, daar zijn ze immers man voor”, dacht ik. Nu ik een vriendje heb die wel enigszins interesse heeft in mode (niet te vergelijken met mij, maar toch), merk ik wel dat ik het heel leuk vind om dit te kunnen delen en dat ik net zo trots word op een mooie creatie van mijn vriendje als op een mooie creatie van mezelf. Waar de grens ligt op dit gebied? Ik heb geen idee. Nog steeds vind ik het belangrijk dat een man mannelijk blijft, maar waar die mannelijkheid dan precies ophoudt durf ik gewoon niet te zeggen en zal ook per man verschillen.
Omdat mijn mening in dit geval dus niet zo uitgesproken is, vroeg ik gewoon wat mijn vriendje zelf vindt van deze hypothese. Hij zegt het volgende:
” De hele dag met mode bezig zijn is zeker iets voor vrouwen. Je zou het kunnen vergelijken met mannen en voetbal. Maar dat betekent niet dat mode per se iets is wat alleen vrouwen bezig houdt. Veel toonaangevende ontwerpers zijn mannen. Mode houdt mannen ook bezig, alleen wordt er onderling denk ik minder over gepraat dan bij vrouwen. Zelf vind ik het belangrijk om er goed gekleed uit te zien, maar ik ben er iets te nuchter voor om me er dagelijks mee bezig te houden. Wij mannen zijn wat dat betreft nonchalanter op mode gebied dan vrouwen”.
Toen ik zijn opvatting las, had ik het idee dat hij de spijker op z’n kop sloeg: met mode bezig zijn is zeker niet alleen iets voor vrouwen, maar de mate waarop bepaalt met name of het op een mannelijke of vrouwelijke manier gebeurt.
Wat is jouw standpunt rondom deze stelling? Laat je horen, ik ben benieuwd!
