Afgelopen zondag was ik in de Jaarbeurs in Utrecht, om de VerzamelaarsJaarbeurs te ervaren: Europa’s Grootste Vintage Evenement, zoals ze zichzelf noemen. Nu spits ik bij het woord vintage natuurlijk meteen mijn oren, maar al gauw bleek: vintage betekent in de context van ‘verzamelen’ toch vooral iets anders…
…denk aan antiek en andere curiosa. Ik gebruik het verzamel(haha)woord curiosa, omdat ik niet zou weten hoeveel woorden ik anders nodig zou moeten hebben om te beschrijven wat je allemaal ziet op deze beurs. Eigenlijk gewoon werkelijk alles. Of dat mode hier ook bij hoort, waarom ik de beurs bezocht, en hoe het me beviel? Lees gauw verder!
Voor wie nog even wat verdere uitleg nodig heeft over dit evenement: de Verzamelaarsbeurs is een beurs waarop meer dan 2000 (!) kramen staan met alles wat maar te verzamelen valt. En aangezien je alles wel kunt verzamelen, is dat dus een héle hoop. Ik hoorde van deze beurs en ging er blanco (zonder al te veel verwachtingen dus) naartoe. Net zoals ik een tijdje geleden ook de Miljonair Fair bezocht, vind ik het leuk om dit soort (niet zulke standaard) evenementen te ontdekken, en op die manier wellicht mijn en jullie horizon weer een tikkeltje te verbreden. Mijn bezoek had geen enkel verzamel doeleinde, want echt iets verzamelen heb ik zelfs nog nooit gedaan! Genoeg om te ontdekken dus:
De VerzamelaarsJaarbeurs lijkt vrij veel op een rommelmarkt, maar er is één duidelijk verschil: deze beurs is veel meer serious business. Er komen hier mensen die echte liefhebbers zijn van verzamelen, en er best wat voor willen betalen hun verzameling compleet te maken. Daar zijn de prijzen dus ook naar. Waar je op een rommelmarkt €0,50 betaalt voor een boek, is dat hier €10,-.
Jammer dat het geen steekoorbellen waren, want ik heb er echt hele mooie tussen gezien.
David Prowse (uit de Star Wars-films, heb ik me laten vertellen) was aanwezig op de beurs als een soort extra attractie. En daar hoorden deze -ja, wat zijn het eigenlijk?- bij.
Naast een heleboel ‘prullaria’ en verzamelingen waren er ook een paar stands die eigenlijk gewoon te mooi waren voor de beurs, en er daarom dan ook uitsprongen. Van en Veld was er daar zeker één van: het bedrijf van een ontwerpster (hier aan tafel) die prachtige tafels ontwerpt.
Zoals deze: niet te veel poespas, maar ik vond hem wel echt prachtig. In het echt zeker.
Twee foto’s terug kun je het zien: ontwerpster Nicole was bezig een tafel te beschilderen met vlinders. Mensen konden op de beurs een vlinder ‘kopen’ die (met hun naam erin) op de tafel werd geschilderd, en waarvan de vrije donatie in ruil naar SOS Kinderdorpen ging. De tafel gaat uiteindelijk geveild worden, en ook hiervan zal de opbrengst naar SOS Kinderdorpen gaan. Ik vond de tafels, de vlinders en het initiatief zo mooi, dat ik ook ‘vlindertje’ wilde bijdragen. Deze koos ik uit.
…als ik tenminste met ‘mascotte’ Marilyn Monroe op de foto mocht.
Tada! Deze dame heet Claudia, is ontzettend symphatiek en haar beroep is… Marilyn Monroe zijn dus. Ze heeft alle replica’s van Marilyn’s jurken, zingt haar liedjes, en bleek zelfs haar bruine lokken (dit is dus geen pruik) om Marilyn te ‘zijn’. Ze reist op deze manier de hele wereld over. Geweldig verhaal!
Hé! Jurken! In alle kleuren! Deze expositie is een iniatiatief van meneer Pet van de Luijgaarden. Hij verzamelt verzamelingen. Net als je dacht dat het niet gekker kon… Zijn doel is om te laten zien dat verzamelingen niet netjes uitgestalt in een vitrine hoeven te staan, maar dat je er lukken dingen mee kunt doen. Zo zie je hier jurken van playmobiel, oude foto’s en lege flesjes.
Deze prachtige tas (en daarnaast nog een prachtige ketting!) waren de enige objecten die mij persoonlijk erg aanspraken, naast de vintage winkel uit het filmpje. Helaas was het prijskaartje voor beiden (ergens voorbij de €200,-) niet zo aantrekkelijk.
Wat ik jullie mee wil geven is dat de VerzamelaarsJaarbeurs echt een ervaring is, en zeker leuk om -als familieuitje- bijvoorbeeld, eens te bezoeken. Wat mij betreft bleef het bij deze ene keer, en is de herhaling echt bedoeld voor de liefhebber en de die-hard. Je moet ook vooral niet te veel mode en andere hippigheid verwachten: als je het tegenkomt mag je van geluk spreken. Dit vond ik persoonlijk natuurlijk jammer, maar als de halve beurs uit vintage kleding had bestaan, dan waren er ook heel andere mensen (mensen zoals ik dus, haha) op afgekomen en had ik nooit deze ‘nieuwe wereld’ ontdekt. Stiekem vond ik het dan ook wel prima zo.
Toegang voor de VerzamelaarsJaarbeurs bedraagt €12,00 – in de voorverkoop betaal je €10,50. Voor kinderen t/m 12 jaar is toegang gratis. Mocht je interesse om zelf op de beurs te staan (je weet nooit…), klik dan hier. Wil je meer weten over de beurs en wat er te doen was, klik dan hier. De volgende VerzamelaarsJaarbeurs zal worden gehouden op 24 en 25 november. De beurs wordt altijd gecombineerd met de Mega Platen & CD Beurs (misschien wat voor je vader…), die ik niet heb bezocht.
Is de beurs wat voor jou? Houd je van rommelmarkten e.d., of blijf je er het liefst zover mogelijk vandaan? En heb jij wel eens iets verzameld?
Foto’s en filmpje door mij en Jan Neman.
