Al vaker heb ik jullie verteld dat het maken van outfit foto’s soms hilarische beelden oplevert. Maar ook dat ik tijdens het shooten soms de gekste dingen meemaak, en herinnerigen verzamel die ik nooit meer zal vergeten. Als ik mijn outfit foto’s van de afgelopen jaren bekijk dan zijn ze een soort dagboek voor me. Ik weet nog precies met wie ik was, waar het was en hoe het was.
Als ik jullie mijn outfits laat zien, dan gaat het natuurlijk veelal over de outfits. Ondergeschikt is altijd hoe de shoot was. Vandaag ga ik een keer op dat laatste in, en zal ik jullie wat meer achtergrond vertellen over wat ik nog weet van toen ik onderstaande foto’s maakte en waarom ze anders zijn dan veel anderen.
Hopelijk vinden jullie het leuk zo eens een soort kijkje behind the scenes te krijgen. Ik hoor dan ook graag of een dergelijke post voor herhaling vatbaar is.
Helaas kan het weer ook erg dramatisch zijn in ons land. Eén van de shoots met het slechtste weer ooit, was deze. Het valt nog niet eens zo op, doordat ik erbij blijf lachen maar jéétje wat was het koud en vies die dag. Met moeite probeerden we de camera droog te houden, en in de tussentijd waren mijn schoenen (niet bepaald degelijk genoeg voor het jaargetijde) helemaal doorweekt. Iedere keer als we op deze plek in het bos komen, zeg ik tegen mijn vriendje: ‘Weet je nog…?’, waarna hij weer een nieuwe trauma-aanval krijgt.
Eén van de laatste shoots ooit: ik bleef maar proberen een geniale foto te maken met het gras, en had stiekem ondertussen ook gewoon de grootste lol.
Deze foto’s zijn gemaakt op zaterdagmiddag, midden in het centrum. Ik ben allang blij als ik een goede plek vind om foto’s te maken en daarbij een fotograaf met tijd, dus dat heel Arnhem me aankeek nam ik dan maar voor lief.
Eén van de leukste herinneringen aan mijn schooltijd waren níet op school, haha. Af en toe nam ik met Yara een willekeurige bus als we uit school kwamen, om te zien waar we uit kwamen en een originele plek te vinden om foto’s te maken. Deze keer kwamen we in een woonwijk die echt leek op een soort sekte. Alles was heel erg besloten en voor ons gevoel werden we héél erg weggekeken. Snel foto’s gemaakt voor deze prachtige wand, en toen gauw weer weg gegaan voordat we ‘vervloekt’ werden o.i.d.
De enige keer dat het zó koud was buiten dat mijn vader me echt verbóód zonder jas naar buiten te gaan. Dan maar foto’s binnen: ik ben er absoluut niet dol op.
Soms zijn mijn ‘standaard’ fotografen allemaal onbereikbaar. Als het dan héél mooi weer is en ik toch graag foto’s wil maken, moet ik creatief zijn. Zo besloot ik eens bij mijn neef op bezoek te gaan, en hem meteen als fotograaf te charteren. Ik zeg: win-win!
De enige shoot ooit die ik met flits maakte. Ik heb een bloedhekel aan flits, maar dit keer was (toen ik school kwam was het al half donker) het met flits of niets. Ik gruwel er nog steeds een beetje van.
Misschien wel de meest vreemde shoot die ik ooit gedaan heb: voor de kerk voor mijn oma’s begrafenis. De begrafenisondernemer wist niet wat ie meemaakte.
Foto’s maken in de herfst iz my favourite. De kleuren doen het halve werk, en als mijn vriendje dan ook nog eens zo’n mooi bospad vindt… Als ik de foto’s nu bekijk vind ik eigenlijk vooral mijn outfit het plaatje verpesten, haha.
Héúl vroeg opstaan. Ik heb er een blóedhekel aan, maar bij hoge uitzondering doe ik het wel. Zoals bij de lancering van Lanvin loves H&M. Rond 5:30 ‘s ochtends in een leeg winkelcentrum outfit foto’s maken: dat was best bijzonder.
Welke foto(s) vind jij het meest bijzonder?
Foto’s door diverse mensen voor fashionisaparty.com.
