De laatste keer dat ik een pet heb gedragen moet onder dwang zijn geweest. Als jong meisje op vakantie, zodat ik niet te veel zou verbranden. Zo’n reclamepet (weet je wel?) waar ik nog niet dood gevonden mee wilde worden. Die pet-ervaringen zitten nog steeds in mijn geheugen gegrift, en het duurde dan ook even voordat ik het fenomeen ‘pet’ een serieuze (nieuwe) kans wilde geven. Sportief is niet je eerste associatie bij mij, maar wat me aantrok aan de pet was dat het zo lekker nonchalant staat. En daar heb ik een zwak voor: nonchalance. Ik heb er zelf namelijk een lichtelijk gebrek aan, maar bewonder het wel in anderen. Dus zodoende probeer ik het nonchalant zijn hier en daar wat af te kijken.
Nu ik hem zelf geprobeerd heb vind ik het niet eens zozeer nonchalant, maar vooral lekker eigenwijs staan. Niet in de laatste plaats door de combinatie met de krullen, die ik zelf best geniaal vind. Ik had nóóit gedacht dat het me zo goed zou bevallen, maar ik voelde me veel lekkerder onder een klepje dan ik verwacht had.
Iets anders: graag nog even aandacht voor het volgende. Een tijdje geleden konden jullie via Facebook vragen stellen over mijn garderobe. Alle mode-gerelateerde vragen die toen niet aan bod zijn gekomen kun je nu daar nu opnieuw achterlaten, dan zal ik ze binnenkort hier beantwoorden. Indien je dat het nog niet bent: wordt ook gelijk Facebook fan! Je betrokkenheid is zeer gewenst!
Wat vind jij van de pet? En van deze outfit?
Foto’s door Bas Visserman.
