Toen ik bovenstaande posts schreef was het december. Dat betekent dat we alweer een half jaar verder zijn. Ik schrik ervan als ik het zie, want dat betekent ook dat we een half jaar verder zijn zonder veel resultaat. Zoals ik toen vertelde moesten mijn strenge dieet en voedingssupplementen de schimmel onder controle houden, maar ik blijk te maken te hebben met een zéér hardnekkig geval – vertelde de homeopaat mij afgelopen week nog maar eens. Dat klonk voor mij natuurlijk niet als iets nieuws (mijn huidprobleem was immers na veel proberen en na lange tijd nog niet over), maar aan de andere kant ook weer wel: ik ben namelijk ernstig gaan twijfelen aan het feit of het wel schimmel is. Als we er alles aan gedaan hebben om te zorgen dat de schimmel niet meer kan leven, hoe kan het dan in godsnaam een schimmel zijn? Als ik de homeopaat moet vertrouwen (en wat moet ik anders?): het kan. En het ‘leuke’ nieuws is (ik heb het zelf maar gevraagd, want ik móest het toch weten): je kunt er je he-le leven mee worstelen.
Nog steeds begreep ik het niet helemaal, want: ‘Waarom dan alleen op mijn gezicht?’. De huid is één groot orgaan, dus dat is voor mij helemaal niet logisch. Acne komt (zoals degene die er last van hebben zullen weten) nou eenmaal met name voor op het gezicht en de rug. Waarom is nog steeds een groot raadsel, was het antwoord.
Meer vragen bleven maar komen, want ik móet en zál een oplossing vinden en het winnen van die verdomde schimmel. Dus stelde ik de doodsimpele vraag: ‘Hoe kan het nou dat die schimmel bij mij gewoon niet weg wil gaan?’. De meest voor de hand liggende reden bleek dat ik met name last heb rond mijn ogen, en dat nou eenmaal een érg kwetsbare plek is. Je kunt het slecht behandelen, omdat de huid er erg dun is en je dus snel alleen maar meer kapot maakt. En juist omdat die huid zo dun is, is het voor een schimmel makkelijker om ‘toe te slaan’. Fijn.
Ik hoor jullie denken: oké, het is dus nog niet over, je weet niet goed waarom en hoe lang dat zal duren, maar waar heb je dan nog precies last van? Op foto’s lijkt het allemaal wel een stuk beter te gaan, dus waarom heb je dan zo weinig hoop? Ik zal je vertellen waar ik de afgelopen tijd last van heb gehad, dat verduidelijkt de boel wellicht:
– Het voornaamste zijn ontstekingen. Grote ‘bulten’ (ja sorry, ik kan het niet anders noemen) die pijnlijk zijn en rood worden en die ik – bad habit – vervolgens zelf kapot krap, omdat ik ze gewoon vreselijk vind en gewoon letterlijk weg wil krabben. Natuurlijk is dat het slechtste wat je kan doen en maak je het daar alleen maar erger mee en langduriger van but I’m working on it.
– Een hele droge huid en schilfers rondom mijn ogen en op mijn oogleden. Dit is echt máánden weg geweest, maar sinds vorige week is het er ineens weer. Zomaar. Ik kan er zinkzalf en vette crémes op smeren wat ik wil: it doesn’t matter a thing.
– Enórme jeuk aan mijn ogen. Dit heb ik eerder ook gehad, maar is weg gegaan. De afgelopen tijd heb ik hier weer last van gehad, maar op dit moment gaat het gelukkig weer beter. Het is niet helemaal zeker in hoeverre dit nou door mijn huidprobleem/schimmel komt, want het kan bijvoorbeeld ook door de vele uurtjes die ik achter mijn computer doorbreng komen, maar in ieder geval is het vreselijk. Juist omdat ik de huid rondom mijn ogen goed in moet blijven smeren om het draaglijk te houden, wrijf ik de crème erin, gaat het prikken krijg ik nog meer last. Soms kan ik er echt niet van slapen en moet ik echt oppassen dat mijn ogen niet gaat ontsteken want dat wrijven is natuurlijk echt níet verstandig.
Zoals je zelf waarschijnlijk al kunt concluderen: het klopt wat jullie zeggen. Soms gaat het inderdaad beter, maar linksom of rechtsom lijkt er altijd weer iets voor in de plaats te komen, iets anders terug te komen, en de hele strijd toch een soort van ‘opnieuw’ te beginnen. Daarom heb ik ook – in overleg met de homeopaat- besloten dat ik me minder strict aan het dieet ga houden, want het is echt een norme motivatiestrijd wanneer je zoveel discipline moet opbrengen en je iedere keer weer de strijd lijkt te verliezen. Ik eet nu alleen de producten niet die écht niet goed voor me zijn en die ontstekingen kunnen bevorderen.
Zelf heb ik daarnaast besloten te stoppen met alle voedingssupplementen. Ik ging me gewoon een patiënt voelen door alle pillen die ik op een dag moest slikken, en ik zag maar bar weinig resultaat of merkte verschil. Nu heb ik van de homeopaat nog één supplement voorgeschreven gekregen waar zo ongeveer alles in zit wat ik eerder ‘los’ kreeg, in de hoop dat dat allemaal samen sterk genoeg is om de schimmel aan te kunnen.
Tot slot kan ik jullie nog vertellen dat wel bijna zeker is dat er meer aan de hand is dan alleen die schimmel. Iets wat ik zelf ook al lange tijd vermoedde. De droge en schilferige huid wordt er hoogstwaarschijnlijk door veroorzaakt, maar de ontstekingen en acne zijn er waarschijnlijk niet van afkomstig. De homeopaat is nu andere ‘touwtjes’ aan elkaar aan het knopen (bijvoorbeeld dat mijn schildklier ook niet optimaal lijkt te werken), waarna hij tot de conclusie komt dat er een soort hormonale disbalans moet zijn, die die ontstekingen veroorzaakt. Dat betekent dat we met deze nieuwe ‘ingang’ weer een heel traject in gaan van proberen wat kan helpen, waar het nou precies aan ligt en wat de oplossing kan zijn. Ik heb er nu al zin in. Not.
Doordat het allemaal zo onduidelijk is en zo lang duurt heb ik het geprobeerd een plekje te geven en er in het dagelijks leven niet meer zoveel mee bezig te zijn. Het is gewoon zonde als het mijn dag beheerst – wat het eerder wel gedaan heeft. Als ik bij de homeopaat kom dan hebben we het er uitgebreid over, maar verder is mijn huidprobleem iets wat gewoon bij mij is gaan horen en wat ik zo’n beetje net zo goed bij me draag als mijn armen en mijn benen.
Heb jij last of last gehad van een huidprobleem? Waar leek of bleek bij jou de oorzaak te liggen?
