De oplettende lezer had het in deze post al kunnen lezen: het zijn de Arnhemse Modeweken op het moment. Als modeliefhebster en Arnhem-inwoonster pik ik hier natuurlijk graag een graantje van mee. De Modetuin moest ik helaas overslaan, maar ik was gisteren wél voor het eerst bij de ArtEZ afstudeercollecties van de eindexamenstudenten (20 stuks, of in ieder geval: 20 die hun collectie lieten zien) van de bachelor Fashion Design. Voor wie niet weet wat ArtEZ is: de hogeschool voor de kunsten in Arnhem, Enschede in Zwolle (vandaar de hoofdletters). Het bestuur zit echter in Arnhem, en de Arnhemse kunstacademie wordt ook wel de beste modeopleiding van Nederland genoemd – maar dat is natuurlijk subjectief. Feit is wel dat de grootste ontwerpers van Nederland, als Viktor & Rolf, Jan Taminiau en Iris van Herpen er zijn opgeleid. Weetje: dit jaar bestaat ArtEZ 10 jaar.
De modeshow werd gehouden in een industriële loods (De Kleefse Waard) in mijn stad. Om maar meteen mijn puntje van kritiek gehad te hebben: ‘Waarom nou weer een industriële loods?’. De locatie was echt prachtig, passend bij het type en ruimtelijk genoeg voor creativiteit, maar zo jammer aan de mode in Arnhem: het wordt een beetje weggehaald bij de níet-modemensen. Het Modekwartier, de Biënnale: betrek het centrum er eens bij, en maak mensen nieuwsgierig voor mode. Ik probeer met mijn blog ook mensen aan te spreken die níet zoveel met mode hebben, en ik vind dat de modewereld dat ook meer zou moeten proberen. Het feit dat ik niet zo héél erg betrokken ben bij mode in mijn stad, is een klein protest tegen dat aspect, maar bovenal is de reden daarvoor natuurlijk dat ik me gewoon te commercieel voel voor zulke kunstzinnige mensen. In deze post (eveneens) ging ik al wat dieper in op het verschil. Niets mis met het één, niets mis met het ander (wat mij betreft): gewoon anders.
Gelukkig ben ik kritisch naar mezelf en vind ik protest een beetje makkelijk zolang je er niet te veel vanaf weet, dus tijd om de lokale modescene een beetje beter te leren kennen. Ik was réuze benieuwd naar wat er zoal gemaakt wordt in mijn stad, al bereide ik me meer voor op een kunstzinnige tentoonstelling dan op een modefeestje.
Achteraf ben ik blij dat mijn verwachtingen niet verder gingen dan ‘de lokale modescene‘ wat beter leren kennen, want damn: ben ik me daar een partijtje van mijn stoel geblazen. Ik vond het werkelijk prachtig, tot ontroerend aan toe. Het was alsof ik mijn grote liefde op haar allerbest/mooist/fraaist zag. Op artistiek modegebied ben ik (nog) niet zo heel erg ontwikkeld (laat ik eerlijk zijn – commercieel, remember?), dus misschien heb ik wel naar iets heel kneuterigs zitten kijken, maar ik vond het zo jammer dat ik alleen was. Ik moest tijdens de show echt even mijn excitement kwijt, en smste tenslotte mijn vader maar: ‘Omg, wat mooi, ik wilde dat ik 10 fotografen bij me had!’. Niet alleen 10 fotografen, ook 10 paar ogen. Het eerste wat ik dacht toen het afgelopen was, was: ik wil nog een keer! Zoveel details, zoveel te zien. Ik denk dat je de show tien keer kunt bekijken, waarna je nog weer nieuwe dingen opvallen. Ja, met die kneuterigheid viel het echt wel mee hoor, dat kan niet anders. Ik was namelijk lang niet de enige die enthousiast was, lees maar.
Mode is voor mij vooral vaak leuk, maar nu was het echt móói. Ik ben en blijf commercieel, maar ik dacht wel even: ‘Wauw, als ik het toch in me had om zoiets te maken. Dan was ik best geniaal’.
Nu geloof ik dat ik jullie maar foto’s ga laten zien, anders blijf ik praten totdat jullie zaterdag voorbij is. Omdat ik het tegenover mezelf, jullie én deze getalenteerde studenten echt niet kon maken om maar een gedeelte te laten zien, heb ik nog een aantal foto’s bewaard die ik de komende week in een tweede deel met je ga delen. Krijg ik meteen de gelegenheid om nóg meer enthousiasme kwijt te kunnen.
Voorprogramma – door jaar 1, 2 en 3 van de modeopleiding
Peet Dullaert (doe mij zo’n vierkante bril!)
Maaike Bles (let op die oranje stippen!)
Inge van de Ven (met opdracht voor de modellen: ‘kijk zwoel, maar onschuldig’)
Weet je wat ik nog prettigste vond? Het was mooi, bijzonder, kunstzinnig, maar ik vond het allemaal ook nog genoeg draagbaar (afgezien van het voorprogramma, die ik persoonlijk ook het minste vond). Niet allemaal letterlijk, maar ik heb shows gezien met ontwerpen die echt niet meer zoveel met kleding te maken hadden. Dat gevoel heb ik gisteren niet gehad.
Herkenbaar en vernieuwend tegelijk, kun je ook wel zeggen. Wat ik veel zag waren trends van het moment: neon, pastel, sportief… maar wat ik ook zag waren dingen waar ik nooit van mijn leven op was gekomen: mannen met sigaretten en pareloorbellen? Normaal gesproken ben ik nooit zo van dit soort overdreven en/of geforceerde gedoe, maar nogmaals: het was echt mooi. Het bracht elkaar juist in balans en het stelt je meteen de vraag waarom eigenlijk alleen vrouwen met parels lopen (bijvoorbeeld) en wat voor edge sigaretten toch altijd lijken op te roepen.
En weet je wat ook zo leuk was aan deze show? Je krijgt eigenlijk gewoon 20 shows in één. Er is zoveel diversiteit, er zijn zoveel verschillen tussen de studenten/ontwerpers. En niemand laat je zitten met wat ‘uitgemolken zooi’ (om het even onvriendelijk te zeggen) want voor velen is dit de enige mogelijkheid in hun leven zich zo te kunnen presenteren, naast het feit dat ze hier een heel jaar bloed, zweet en tranen in hebben gestoken en dat dit hetgene is waarmee ze dienen af te studeren. Hoe raar het ook klinkt, maar die passie, die ambitie en die bloed, zweet en tranen: ze hingen gewoon allemaal in de lucht.
Last but not least wil ik nog even kwijt dat ik het geweldig vond om op het einde van de show de studenten op te zien komen met een model uit hun collectie. Weet je wat dan opvalt? Dat ik ze waarschijnlijk zó bij elkaar had kunnen zetten. Als een soort domino. Je snapte precies waarom iemand ontworpen had wat hij/zij ontworpen had: het paste. Dat vind ik belangrijk, omdat dat voor mijn gevoel maakt dat het minder een ‘kunstje’ is waar ik naar zit te kijken, maar echt een gevoel, een type. Het zou toch ook raar zijn als Bas Kosters altijd in het zwart zou lopen (om maar even een voorbeeld te geven)? Niet dat het niet kán, maar het maakt het wat mij betreft geloofwaardiger: Bas Kosters ís zijn merk Bas Kosters en dat gold voor deze studenten ook.
Bij naald en draad hoort ‘met de hand’. Dat werd tijdens de show lekker letterlijk genomen, zie ook deze tweet.
Nu moet ik ophouden, de rest komt echt in deel 2! Hopelijk onthouden jullie deze tip in ieder geval voor volgend jaar. De show is namelijk voor iedereen toegankelijk: voor €15,- (excl. transactiekosten) kun je erbij zijn, en zoals je begrijpt vind ik het een aanrader. Op de foto’s komt de sfeer nog niet half zo over als deze was. Deze foto’s zijn natuurlijk allemaal maar een selectie (en deze post bestaat voor een groot gedeelte uit het voorprogramma – wat ik dus persoonlijk het minste vond), en de muziek en het ritme deed veel ondersteunend wekr.
Om de finals van juni 2013 niet vergeten te zijn en als eerste de nieuwe data te horen zou ik ArtEZ volgen op Twitter en/of Facebook. Kaarten kun je kopen in de voorverkoop en aan de deur indien de show niet is uitverkocht.
Deze modeshow was slechts een onderdeel van de finals van ArtEZ: deze worden dit jaar op verschillende manieren van 9 mei t/m 8 juli 2012 gepresenteerd aan publiek. Hier vindt je meer informatie, ook over de finals van de andere richtingen van ArtEZ.
Ben jij toevallig weleens bij de finals van ArtEZ geweest? Lijkt het je wat om te bezoeken?
Foto’s door mij.
