Had ik al eens verteld dat ik nooit zo snel ben met trends? Nou, bij deze. Als het op mode aankomt kan ik best nog wel eens haantje de voorste zijn (zoals met de politie pet), maar als het op gadgets aankomt dan ben ik simpelweg laat. Met elektronische gadgets zeker, maar ik heb bijvoorbeeld ook geen suikerspinmachine (kan haast niet meer ontbreken in een beetje culy keuken volgens mij). En -ja, waarom heb ik die eigenlijk niet?- een spider catcher (in het kader van de tegenwoordig zo populaire diervriendelijkheid) is in dit spin-o-foben huis ook niet te vinden.
Had ik ook al eens verteld hoe dat vervolgens gaat met mij en trends? Nou, bij deze hè. Uiteindelijk kun je er simpelweg niet meer omheen. Zo ging het met mij en de bobble. Op websites en in tijdschriften bleef ik ‘m maar tegenkomen. En toen ook één van de eerste pagina’s van Vega ermee gesierd werd, was voor mij ‘de maat vol’. Beetje schaperig misschien, maar ik wilde nu echt meedoen aan waar iedereen aan mee leek te doen. Of nou ja, op zijn minst ontdekken wat ik miste.
Laat ik voor jullie leesgemak eerst eens uitleggen wat de bobble precies inhoudt. Voordat ik me erin ging verdiepen kwam ik ook niet veel verder dan ‘waterfles’ en ‘goed voor het milieu’, maar inmiddels kan ik jullie wat meer details bijbrengen.
De bobble is ontstaan doordat twee mensen (de Amerikaanse Richard en Stephanie Smiedt) eens bij een soort vuilnisbelt kwamen en toen simpelweg dachten: dit kan zo niet langer. Ze dachten kort gezegd: als mensen hun eigen plastic tasjes mee naar de supermarkt gaan nemen om zo voor minder afval te zorgen, waarom kopen ze dan wel steeds opnieuw een flesje water? Zit wat in natuurlijk.
Vier jaar later is dat idee omgetoverd naar iets tastbaars, waar mensen wereldwijd enthousiast van worden. Niet eens zozeer omdat het mensen laat besparen op afval (laten we eerlijk zijn: voor velen is dat toch slechts een ‘fijne bijkomstigheid’), maar vooral omdat de bobble er lekker interessant uit ziet voor een waterfles en je hem bij wijze van spreken nog bij je outfit zou kunnen matchen. De water bobble is namelijk een waterfles met een filter erin. Deze filter verwijdert bacteriën, chloor en andere slechte stoffen uit ons kraanwater, zodat wij schoner en lekkerder water drinken. Zo’n filter gaat 300 keer de water bobble vullen mee en is er in allerlei verschillende kleuren. Je kunt ze afwisselen als je wilt, en zo bij elke outfit een andere filter dragen.
Klinkt allemaal lekker Amerikaans positief, maar – ik weet niet hoe het in jouw huishouden zit- in mijn huishouden zijn ze lekker nuchter en kritisch. “Wij hebben helemaal geen chloor meer in water – dat is alleen in Spanje”, zegt mijn vader. En mijn zusje vraagt vooral droog: “Wat is nou gewoon het nút van dat ding”?
Eerlijk is eerlijk: van mij hoeft het Nederlandse water echt niet schoner en/of daardoor lekkerder (waar dat nog mogelijk is), en het nut van de water bobble? Daar moet ik even over nadenken. Mijn conclusie is dat het goed is dat mensen leren zuinig om te gaan met hun spullen, in plaats van dat ze eraan gewend raken dat ze altijd weer ‘nieuwe’ kunnen kopen en daarmee schadelijker zijn voor het milieu (en hun geld) dan nodig. Daarbij is het goed dat een waterfles als gadget op de markt wordt gebracht, waardoor water drinken hopelijk voor een hoop mensen leuker wordt. Water drinken is immers gezond en zou minder als ‘saai’ moeten worden bestempeld, maar meer als positief.
Als ik naar mezelf kijk dan gebeurt dat laatste zeer zeker: water drinken wordt leuker. Hoe simpel de volgende gedachtegang ook mag zijn, ik vind het leuk dat mijn fles een naam heeft en ik haar (roze!) kleur heb gekozen. Ook het idee dat ik haar langere tijd bij me kan dragen als een soort partner in crime vind ik cool. Zo merkte ik dat ik de fles toch anders onder mijn arm had dan mijn vroegere AH-flesje, toen de water bobble haar primeur maakte in de sportschool. Als sportkleding dan toch mode is, laat de bobble dan maar mijn accessoire zijn. Who needs diamonds?
Ben eens eerlijk: heb jij veel gadgets? En wat vind je van het idee van de bobble?
Foto’s door mij.
