De outfit die ik vorig jaar droeg naar de P.C. Catwalk is één van mijn favorieten ooit. En niet alleen van mij. Ik heb nog nooit zoveel complimenten gekregen over een outfit als toen. Ook van mensen van wie ik het niet verwachtte en die normaal helemaal niet zo zijn te spreken over mijn stijl.
Inmiddels zijn we alweer een jaar verder. En je begrijpt: ik had heel wat om te evenaren dit jaar. Juist daarom was ik bang dat mijn outfit ‘te geforceerd’ ging worden. En juist daarom besloot ik gewoon dezelfde ochtend ter plekke mijn outfit bij elkaar aan te trekken, net zoals ik het jaar ervoor had gedaan. Natuurlijk had ik al wel wat ideetjes van tevoren, maar ik wilde mezelf niet te veel druk opleggen.
Blijkbaar heeft het gewerkt, want ik ben weer helemaal happy met mijn look. Misschien niet zo kleurrijk als vorig jaar, maar wél een outfit waarbij de Grazia kleur – geel- centraal staat. De lippenstift was duidelijk een gevalletje you hate it or love it. In de P.C. kreeg ik er veel positieve aandacht mee (wat je ook niet per se hoeft te verwachten), maar eenmaal in de tram gaat het toch van ‘ieeelll, geel’ hier en daar. Toch vielen de reacties me (zoals bijna altijd als ik daar onzeker over ben) heel erg mee. Had ik net met iemand staan praten, dacht ik achteraf: Ohja, ik heb gele lippen – niet eens gemerkt!
‘Dit is geen outfit voor elke dag’, wilde ik zeggen. Totdat ik me realiseer dat ik er altijd zo’n hekel aan heb als mensen dat zeggen. Los van of het nou waar is of niet, waarom zou het niet zo zijn? We zouden toch ook wel elke dag feest willen vieren? Waarom dan niet elke dag een modefeestje vieren? Omdat elke dag iets leuks vanzelf saai wordt? Oké dan, dat is de enige legitieme reden.
Wat vind jij van mijn Grazia ode?
Foto’s door Bas Visserman.
