Lipgloss is echt zoiets wat ik van mijn ganze lang-zal-ze-leven toch niet nuttig heb gevonden hè? Weten jullie dat ik, toen ik net met make-up begon te experimenteren, lipgloss regelmatig op mijn oogleden smeerden? De Suz-logica was: glanzende oogleden zijn tenminste nog een beetje bijzonder, opvallend, whatever. Wat moet ik met een glanzend lipje?
Het heeft te maken met mijn gebrek aan subtiliteit. Dat gen is niet in een overdosis bij mij aangemaakt. Naast het feit dat ik gewoon vrij direct ben in het dagelijks leven komt het ook maar weinig voor dat ik subtiliteit kan kleden als het op kleding en make-up aankomt. Ik kan het wel hoor: aan subtiliteit wennen en ervan leren houden. Maar het heeft er ook mee te maken dat ik er bijna niet aan ontkom: mode, beauty en minimalisme zijn aan elkaar verbonden als Buurman & Buurman (& Buurman).
Wat er zo subtiel is aan lipgloss, vragen sommigen zich nu waarschijnlijk af. Nou, lieve dames, als ik íets niet begreep toen ik de experimentele-make-up-leeftijd had, dan was het wel hoe je in godsnaam het verschil kon zien tussen lipgloss en lipgloss. Dat verschil vind ik namelijk behoorlijk subtiel. Hoe zie je het verschil tussen een roze en paarse glitter als die glitter hoe dan ook op een roze/paars mond wordt aangebracht met – als je pech hebt- nog een hoop velletjes, gleufjes en het roze glazuur van je net gegeten cupcake ook?
En hoe zie je in godsnaam het verschil tussen een Chanel en een Essence? Bij lipstick zie ik dat wel. Ziet zelfs mijn vriendje dat wel: “Dat is een Essence!”, zegt hij dan. “Hij dekt niet goed, hij brengt niet gelijkmatig aan en hij is gewoon saai”. Maar een lipgloss? Die dekt toch al niet goed, plakt toch al te veel om ‘m goed te kunnen verspreiden, en ja: vind ik eigenlijk ook best saai. Where’s the colour baby?
Ik begrijp dat Cynthia nu een aardig appeltje met mij te schillen heeft, daarom ga ik me vast indekken. Oké. Soms wil je inderdaad dat je lippen niet achterblijven bij je mooi opgemaakte gezicht, maar ook niet dat ze alle aandacht trekken. Oké. Soms kun je een prachtig duochrome tegen wat ze van dat ganze lang-zal-ze-leven niet in een lipstick zouden kunnen verwerken. Misschien, heel misschien, vind ik het stiekem wel fijn om niet elke kwart milimeter lipstick precies op mijn mond te moeten hebben zitten en met één grote veeg mijn mond bij te kunnen werken met een gloss.
En soms. Echt soms. Is lipgloss best een goed excuus om niet met de fiets te hoeven als het waait. Want de fiets maakt in ieder geval, hoe dan ook, kan niet anders, toch al een einde aan alle subtiliteit in your face.
Foto’s door mij.
