Op mijn stijl en haar heb ik al terug geblikt, maar op persoonlijk vlak nog niet. Hoe suf het ook mag klinken: 2012 was voor mij vooral het jaar van de huisdieren. Waar ik begon met twee huisdieren op 1 januari 2012, zijn het er nu, een jaar later, twaalf.
Daarmee zijn mijn dieren naast het bloggen mijn grootste hobby en bezigheid geworden. Want één of twee huisdieren hebben maakt niet zoveel uit. Net als vijf of zes. En tien of elf: ach… Maar één of twaalf: dat scheelt een ouderwetse slok op een borrel. Niet alleen de hoeveelheid opzich is een happening: er komen dingen bij kijken waar je misschien in eerste instantie helemaal niet aan zou denken.
Zo heb ik dit jaar zes hokken gekocht (waarvan godzijdank drie gekregen) en er één gratis van de straat geplukt. Ik heb drie keer achter een ontsnapte hamster aangezeten, één keer achter een ontsnapte cavia, en drie keer achter een onsnapt konijn. Ik had duizend en één discussies over ze met mijn vader, heb tientallen keren ogen gedruppeld en me minstens zo vaak afgevraagd waarom een dierenwinkel niet 24/7 open is. Drinkflesjes begeven het immers niet altijd tussen 9 en 5.
Ik heb héél veel gelachen, maar ook een aantal keer gehuild om mijn beestjes. Ik heb met tientallen kilo’s (zeg maar gerust honderden) konijnenvoer gesleept. Ben, als ik het me niet vergis, zeven keer bij de dierenarts geweest (tel daar nog zo’n vijftien telefoongesprekken bij op) en schreef in 2012 twee blogposts met mijn dieren in de hoofdrol (maar bijrollen waren er vaak genoeg).
Wie weet het nog? In juni kwam dit nestje konijnen ter wereld.
Er kwamen in 2012 twee dieren uit Friesland, vier uit Arnhem en de rest uit de baarmoeder. Oké, uiteindelijk kwamen ze dat natuurlijk allemaal, maar zover ging mijn getuige zijn niet. Gelukkig hoefde ik maar van één dier afscheid te nemen: Baas overleed in januari. Ik kreeg in de zomer twee nestjes konijnen waarvan geen één jong overleed (dit is vrij bijzonder bij konijnen) en liet in december bijna mijn hamster inslapen. Thank God I didn’t.
Conclusie: met deze twaalf lieve dieren luidde ik 2013 in.
Streper.
Kraal.
Big.
Betsy.
Bastiaan.
Tijntje.
Babe (is eigenlijk van mijn zusje).
Greetje.
Anna.
Snoet.
Schurkie.
Zijn ze niet té mooi om niet te vereeuwigen? Dat heb ik dan ook gedaan. Via Webprint heb ik een canvas laten bedrukken van maar liefst 1 x 1 meter met hen alle twaalf.
Onderaan deze post zou een waarschuwing moeten staan: geniet van dieren, maar wel met mate. Iets waar ik met veel plezier in heb gefaald. Toch wil ik mijn verantwoordelijkheid nemen en jullie bewust maken van het volgende: twee of twaalf dieren, dat scheelt maar liefst tien slokken op een borrel.
P.S. Ik ben op zoek naar dierenliefhebbers die het (wanneer nodig) leuk vinden om mijn dieren te verzorgen/op te passen. Deze nood komt weinig voor, maar wanneer hij voorkomt, is het fijn om een oplossing te hebben. Dat je in (de buurt van) Arnhem woont is gewenst, maar wanneer dit niet het geval is, vind ik het ook fijn als je je meldt. Verdere informatie en details kunnen we bespreken via mail.
