Maart is alweer bijna om en dus vind ik het tijd om te vertellen hoe mijn tweede volle maand met kunstnagels was. Natuurlijk heb ik niet zoveel te schrijven als de vorige keer (daar legde ik álles rondom mijn kunstnagels en nagelstyliste uit, dat zal ik nu niet meer doen), maar terugblikken en een langere termijn mening geven over kunstnagels kan geen kwaad, toch?
Na de vorige Nail diary deelde ik deze post met jullie: mijn volgende nagels zouden groen, glittertjesroze of allebei worden en ik liet jullie raden wat het geworden was. Ik koos voor groen omdat het me deed denken aan foto’s als deze van Rihanna en deze van Rita Ora. Ik moet eerlijk zeggen dat ik maar zelden het voorbeeld van celebs volg, maar die felgroene nagels had ik al een paar keer bij een bekende artiest gezien en dat vond ik zulke stoere eyecatchers: daar kon geen glittertjesroze tegenop.
De puntvorm (stilettovorm) van mijn nagels was iets waar jullie maar niet aan konden wennen. Al bleek later dat het niet zozeer om de puntvorm ging, als wel om de combinatie van de punt en het felle groen. Veel van jullie werden er bang van, omdat het groen al zo ‘in your face’ oogt en die punt ook nog eens de associatie oproept dat ik je de ogen uit kan krabben (voor de duidelijkheid: ze zijn helemaal niet scherp, ik kan er echt nog geen vlieg mee kwaad doen hoor).
Toen ik het pied-de-poule printje op mijn nagels liet zien bleek dat jullie je dus vooral aan die groen/punt combinatie gestoord hadden: “Nu vind ik het puntje veel mooier, omdat het printje netjes is”. Ik snap het: pied-de-poule is best braaf en een puntvorm maakt het wat minder braaf zonder dat het ordinair wordt. Toch moet ik zeggen dat ik, nu ik de pied-de-poule nagels een tijdje heb, mijn groene puntnagels best wel mis en zeker weet dat ik ze juist een geweldig accessoire vond. Zwart/wit is – net als pied-de-poul- ook één van mijn favorieten, of het nou om kleding, nagels of wat dan ook gaat, maar misschien dus wel een beetje té braaf voor mij.
Een andere vraag die ik kreeg is of ik dat groen niet moeilijk te combineren vond en of ik mijn kleding ook aan de kleur aanpaste? Op de eerste vraag kan ik zeggen: nee. Juist doordat het een effen, felle kleur is, vond ik mijn nagels echt op zichzelf staan (als je begrijpt wat ik bedoel…). Ik ervaarde het zo: net zoals rode lipstick eigenlijk bijna nooit bij een outfit misstaat, vond ik dat mijn nagels ook niet. Rode lipstick hoeft niet te matchen, groene nagels ook niet.
Daarmee geef ik gelijk al antwoord op de tweede vraag: nee, eigenlijk niet. Bij geen enkele outfit vond ik mijn nagels echt níet passen, al vond ik het felle groen bij de ene outfit wel beter tot zijn recht komen dan bij de andere. In deze kleurrijke outfit gaat het groen bijvoorbeeld helemaal op, terwijl bij deze outfit het groen iets te veel de aandacht trekt en daarmee ook afleid van de outfit. Dat laatste is niet de bedoeling natuurlijk, maar deze outfit was de enige waarbij ik dat gevoel had.
Ik kan juist zeggen dat ik het groen makkelijker te combineren vind (in tegenstelling tot wat jullie schreven te denken) dan dit zwart/wit. Niet zozeer omdat zwart/wit niet bij veel dingen past, als wel dat ik nu een printje heb. Dit is toch een stuk drukker dan een effen kleur, waardoor mijn nagels bij een drukkere outfit eerder “too much” worden. Daar staat tegenover dat ik bij een simpele outfit, zoals deze, mijn nagels echt de finishing touch vind.
Na een paar maanden begin ik het wel te missen met mijn lakjes in de weer te zijn, zoals ik schreef, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het nu liever heb zoals nu: dat ik mijn eigen nagels aan de onderkant van de kunstnagels steeds langer zie worden, terwijl ik ze niet kapot kan bijten of kan scheuren. Dat geeft rust. Eén van jullie vroeg waarom ik mijn kunstnagels niet gewoon lakte (want ja: dat kan inderdaad ook) en daar was mijn reactie op:
“Met zwart/wit op mijn nagels kan ik mijn nagels alleen maar zwart lakken (anders zie je het zwart er toch doorheen) en felgroen was ook niet echt een goede basis voor lak. Eerlijk gezegd zou ik het ook wel zonde vinden: lakken kan altijd nog, nu heb ik even deze kunstnagels en die vind ik mooi genoeg :). Bovendien ben ik ook wel blij even verlost te zijn van de tijd etc. die lakken kost. Ik mis het alleen soms wel”.
Ook vroegen sommige van jullie zich af hoe het pied-de-poule patroontje zo net kon zijn aangebracht: deze is niet met de hand getekend of iets dergelijks, maar gestempeld met Konad nail art (google als je niet weet wat het is). De stempel moest in twee keer over mijn nagels heen, omdat mijn nagels te lang zijn om ze in één keer te kunnen stempelen. Daar hield ik mijn hart even voor vast, want in twee keer stempelen betekent meer precisiewerk, maar gelukkig zie je er bijna niets van dat het in twee keer gedaan is. De bovenkanten en de onderkanten sluiten heel mooi op elkaar aan. Slechts bij twee nagels is het een beetje schuin gegaan, maar dat zie je alleen als je van heel dichtbij kijkt.
Ik ben nog steeds heel blij dat al mijn nagels het steeds heel houden en hun hele “termijn” zo mooi blijven: dat had ik niet verwacht! Ik doe er ook nog steeds alles mee; om eerlijk te zijn begrijp ik echt niet waar je zo’n moeite mee hebt als je zegt dat je kunstnagels onhandig vindt (no effense natuurlijk).
Wat ik inmiddels wel jammer vind (daar begonnen sommigen van jullie al gelijk over toen ik het over kunstnagels had) is de uitgroei. Bij mijn groene kunstnagels stoorde ik me er zelf eigenlijk helemaal niet aan toen ik uitgroei kreeg, totdat mensen me erop gingen wijzen en gingen vragen of mijn nagels erop geplakt waren. Toen mijn nagels vervolgens waren bijgewerkt in de pied-de-poule print zag ik pas het verschil: die uitgroei had mijn groene nagels nóg wat nepper (vandaar de opplak-associatie) gemaakt en nee, dat is inderdaad niet zo mooi. Nu mijn pied-de-poule nagels beginnen uit te groeien stoor ik me er wél aan. Al ben ik ook blij dat door mijn uitgroei de nagels weer wat langer worden. Ik vind lange nagels geweldig en ga ze bij mijn volgende “kunstnagel beurt” lekker niet bij-/korter laten vijlen.
Mijn groene nagels na drie weken.
Uitgroei is een onoverkomenlijk feit bij kunstnagels helaas (net zoals het dat bij haar verven is), tenzij je heel frequent gaat (wat helaas meer tijd en geld kost). Ik ga op dit moment om de drie weken. Dat vind ik ook echt de maximale termijn om mijn kunstnagels er verzorgt uit te blijven laten zien. Hoe vaak jij zou moeten gaan kan anders zijn: doordat ik bijvoorbeeld veel typ, groeien mijn nagels harder. Dit kan per persoon erg verschillen.
Weet je nog niet wat voor soort kunstnagels ik heb, naar welke nagelstyliste ik ga en hoe ik aan mijn adres gekomen ben? Dat vertelde ik allemaal in de vorige Nail diary. In die Nail diary staat ook een kortingsactie: die is alleen dit weekend nog geldig, dus wacht niet langer als je er nog gebruik van wilt maken.
Fijn weekend!
Foto’s door diverse mensen voor fashionisaparty.com.