Ik steek nooit onder stoelen of banken dat ik blij word van ‘knock offs’. Een goede knock-off van een designer item vinden voelt toch een beetje alsof je een designer item scoort met -90% korting, bij wijze van spreken. Natuurlijk: ik weet heus wel dat knock-offs niet écht aan designer items kunnen tippen (qua kwaliteit, details, etc.). En natuurlijk: ik weet ook dat het niet helemaal eerlijk is om je geld uit te geven aan iets wat (klakkeloos) is gekopiëerd. Dat geld hoort toch eigenlijk toe te komen aan de oorspronkelijke ontwerper.
Hoe ik het voor mezelf dan goed praat? Waarom ik hier dan toch regelmatig ruimte vrijmaak voor items die overduidelijk zijn gekopiëerd van een ontwerper? Nou, dat designer item had ik tóch niet gekocht (en ik denk dat dat voor een hoop van jullie ook geldt). Mijn geld zou daarmee hoe dan ook niet naar de designer gaan. In praktische zin gaat de oorspronkelijke ontwerper er dus niet op achteruit dat ik een knock-off koop. Of zie ik nu iets over het hoofd?
Die laatste vraag laat zien dat dit wel een onderwerp is waar ik over twijfel. Misschien is mijn reden niet goed genoeg, misschien moet ik hierin principiëler zijn? Dit is tot nu toe hoe ik het bekijk, maar ik sta er dus wel degelijk voor open me tot iets anders te laten overtuigen. Vandaar dat ik jullie de volgende stelling voor wil leggen:
“Kopieën van designer items kopen is principieel verkeerd”.
Ja, principieel gezien vind ik het verkeerd. Echter, ik vind het niet goed (althans: van mij hoeft het niet) om altijd principeel te zijn in het leven. Deze kwestie er één waarbij ik mijn principes laat varen. Om reden A: de reden die ik hierboven noemde en reden B: omdat ik er in dit geval te veel voor terug krijg niet principeel te zijn (een egoïstische reden, eerlijk is eerlijk).
Ik kan deze post niet eindigen zonder nog even het volgende punt aan te stippen: waar ligt de grens van een kopie? Ik weet namelijk zeker dat sommigen van jullie zullen zeggen: “Als het één op één gekopiëerd is vind ik het niet oké, maar als het erop geïnspireerd is vind ik het niet zo erg”, of zoiets dergelijks. Het is alleen zo lastig bepalen wat geïnspireerd is en wat gekopiëerd, vind je ook niet? Ik zou die grens in ieder geval niet kunnen trekken. Hebben jullie hier nog een mening over?
Laten we er nog eens goed over nadenken, er met elkaar over discussiëren ons beste argumentatiebeentje voor zetten: is kopiën kopen van een designer item verkeerd?
