Na de show van Spijkers en Spijkers bezocht ik tóch nog een Fashion Week show afgelopen vrijdag: die van MaryMe-JimmyPaul. Ontwerpers waar ik nog nooit van had gehoord en waarbij ik niet wist wat ik moest verwachten. Wat ik wel wist is dat zowel Spijkers en Spijkers als MaryMe-JimmyPaul waren uitgekozen voor de openingsavond van Amsterdam Fashion Week omdat SIS by Spijkers en Spijkers vrij commercieel is, terwijl MaryMe-JimmyPaul meer kunstzinnig is (zodat er wat afwisseling zou zijn). Dat laatste is ook wat hun site me vertelt: “MaryMe-JimmyPaul works with the area that exists between art and fashion. Constantly pushing the boundaries of shape, textures and colors, they raise eyebrows with their big, sculptural works that not only provide a surprising look, but also evoke a feeling“.
En afwisseling was er, in combinatie met Spijkers en Spijkers! Wat ik te zien kreeg was kleurrijk, ondraagbaar, en ja… hoe zal ik het verder omschrijven? Misschien kun je er beter gewoon naar kijken.
Je raadt het al: ik vond het geweldig! Het kleurrijke, een tikje kinderlijke en over de top-gehalte past allemaal heel erg bij mijn smaak. Ik realiseer me verder goed dat je hier “niet zoveel mee kunt” als in dat de kleding niet draagbaar is (al zou ik best zo’n paar laarzen willen hebben…), maar dit soort catwalk shows moet je meer zien als statement, ervaring en sfeer dan als kledingpresentatie. Zoals MaryMe-JimmyPaul zelf ook al zegt: hun ontwerpen hebben net zo veel te maken met kunst als met kleding.
De algehele stijl deed me denken aan Bas Kosters, ook al is de stijl van Bas Kosters heel eigen en op een bepaalde manier ook weer niet te vergelijken met deze. De twee kunnen qua “soort mode” wel in dezelfde categorie worden gestopt. Beiden zijn vrolijk, kleurrijk, over de top. Bas Kosters is alleen net wat draagbaarder.
Wel moet ik zeggen, kritisch als ik ben: hoe leuk ik het persoonlijk ook vind om naar deze stijl te kijken, een beetje eentonig waren de looks wel. Alles was voor mijn gevoel een variatie op elkaar. Als je één look had gezien, had je van de overige twintig ook een idee. Wat dat betreft was de show van Spijkers en Spijkers veelzijdiger.
Leuk detail: de show was interactief gemaakt. Helemaal à la 2013 kon je voor aanvang van de show een app downloaden en via deze app tijdens de show stemmen op de looks die je voorbij zag komen. You either hated it or loved it! Precies wat voor de stijl van deze ontwerpers geldt en iets wat op deze manier heel letterlijk werd gemaakt. Op het achtergrondscherm kon je gelijk zien hoeveel ‘hate’ en ‘love’ stemmen een look kreeg en op het einde van de show werden de meest gehate en meest geliefde look nog eens de catwalk op gestuurd. Een origineel idee, al vraag ik me af hoeveel mensen er daadwerkelijk de app hebben gebruikt. Ikzelf in ieder geval niet, want ik was druk met foto’s maken. Wellicht dat dit systeeem bij een ander soort show wat beter tot zijn recht komt. De stijl van deze looks was allemaal vrij hetzelfde (zoals ik al schreef), waardoor ik me eigenlijk alleen maar voor kan stellen dat je ze óf allemaal haatte óf allemaal leuk vond.
Om eerlijk te zijn was ik vooral ook erg verrast door het uiterlijk van de ontwerpers, if you know what I mean, en wat voor “verhaal” daarachter zit. Daar móet een verhaal achter zitten, lijkt mij. Helaas lijkt er echt helemaal niets over ze te vinden op het hele Internet: amper foto’s (alleen van deze show), geen interviews… Het zal niet de eerste keer zijn dat ontwerpers vrij anoniem blijven. Jammer!
Vind jij het leuk om naar dit soort modeshows te kijken? Of zie je liever draagbaardere mode?
Foto’s door mij.
