“Ik voel me net een rollade met deze schoenen aan”, aldus ondergetekende. Het zou dan ook iets idealer zijn om deze schoenen te dragen met drie centimeter minder kuitomtrek, maar ik kom er zo nog net mee weg, vind ik. In ieder geval was dit de ultíeme test voor mijn blote benen angst, die deze schoenen ruimschoots overwonnen hebben: ik vind ze gewoon te mooi om bang te zijn ze te dragen.
Aangezien de schoenen vrij – wat is het goede woord?- “strak” zijn, vond ik het leuk om er een lieflijk broekje bij te dragen. Het zwarte koortje van het broekje past mooi bij het blouseje en verder draag ik bewust geen accessoires, omdat de schoenen al aandacht genoeg opeisen.
Ik droeg deze outfit in huis met mijn teenslippers en moest lachen om hoe anders het totaalplaatje dan is. Op teenslippers ben ik echt een “meisje” met dit blouseje en broekje, met de hakken eronder word ik ineens “iemand”. Niet dat ik zonder hakken niemand ben -laat ik zeker niet doen alsof ik afhankelijk ben van schoenen… oké, een klein beetje misschien- of dat een meisje niemand is, maar je snapt wel wat ik bedoel. Ik vind het heerlijk hoe mode je personality kan geven. Qua uitstraling dan, want de rest zit natuurlijk alsnog gewoon van binnen.
Hoe vind je dat ik de Wang look-alikes gecombineerd heb?
vintage colorblock blouseje
H&M Divided scalloped shorts (hier kun je look-alikes vinden)
Choies witte high t-strap sandalen (kun je hier vinden)
Miss Sporty Clubbing Colors nagellak in ’465′ (kun je hier vinden)
Foto’s door Bas Visserman.
