Toen ik in de brugklas kwam én tegelijkertijd voor het eerst in een grote (althans, dat vond ik toen) stad kwam te wonen wist ik gelijk: dat meisje met die neuspiercing en dat korte piekhaar, die zou in ieder geval níet mijn vriendin worden (en iets tegenovergestelds was wederzijds, haha). Ik was niets gewend. Misschien wel meisjes, maar geen neuspiercings en al helemaal geen kort piekhaar.
Nou ja, de rest is geschiedenis. Yara was dat meisje en ze bleek mijn perfecte mensen-match.
Na honderd keer zeuren kreeg ik haar eindelijk eens vóór de camera. Er waren tijden dat mensen daar goud voor hadden betaald. Op school stond Yara er namelijk om bekend dat ze niet op een foto wilde (dus was ze altijd toevallig net niet in de buurt als de schoolfotograaf er was en deed ik gezellig met haar mee: idiote schoolfoto’s) en dus stónd ze ook niet op een foto, want als Yara iets niet wil…
Ik heb dus niet zoveel met fotografie als in ‘het zelf beoefenen’, maar ik vind het wel ontzettend leuk om mensen en dieren voor de camera te hebben. Niet zozeer voor de perfecte foto, maar wel voor het perfecte moment. Bij beiden is het een uitdaging om iemand er nét in dat onbewaakte ogenblik op te krijgen. Zodat ik nog eens een foto zou hebben waar Yara op staat zoals Yara is. Dát leek me stiekem, naast deze rubriek weer naar tevredenheid vullen natuurlijk, een hele toffe uitdaging.
Yara woonde al nooit in Arnhem en ze was de afgelopen twee jaar -met korte tussenpozen- aan het reizen, maar toch voelt het -nu ze komend jaar in Utrecht gaat studeren- alsof ze definitief “weg” gaat. Gelukkig gaat ze eindelijk doen wat ze al wilde vanaf de eerste dag dat ik haar sprak: juf worden. Good luck girl.
Only spijkerblouse met bloemen
H&M bruine rok
HEMA zwart/grijze panty
Primark grijze kniesokken
Nike Air Max sneakers
Kijkshop doorzichtige ketting
tweedehands blazer
haarstrikje uit Bangkok
Foto’s door mij.
