De koeienprint was een trend afgelopen deze zomer en aangezien de dalmatiërprint daar niet zo ver vanaf zit: zou de dalmatiërprint de volgende worden? I don’t know. All I know is that I’d love it!
…maar waarom nú opeens? Niet omdat ik nú opeens van zwart/wit ben gaan houden ofzo. Dat deed ik altijd al. Nee, omdat ik laatst in de stad liep en een dalmatiër zag. Geen printje, een echte. Dat was lang geleden, want Dalmatiërs zie je niet meer zo vaak op straat. Ik vind het echt prachtige beesten en ik heb als klein kind, die helemaal niet zo’n Disney fan was, dan ook zo’n 101 keer (flauw!) 101 Dalmatiërs gekeken. De laatste jaren heb ik dus amper een dalmatiër noch een dalmatiërprintje gezien en dat maakte dat de dalmatiërprint gewoon niet echt meer in mijn gedachten zat. Tótdat ik die hond zag dus. Ik wilde er echt naar blíjven kijken.
Ja,, de Cruella in mij – de lieve versie dan- is helemaal wakker en de foto hieronder is zo ongeveer mijn ideaal geworden: in mijn dalmatiërpyjama op mijn muiltjes met een krantje (VOGUEje!) ‘s ochtends de dalmatiërhond uitlaten. Yes please!
Wat vind jij van de dalmatiërprint?
