Ik heb me vaak afgevraagd waarom er zo ontzettend veel tijd, geld en energie wordt gestoken en besteed in/aan ‘buitenkanten’ en marketing. Niet dat ik het antwoord niet weet, maar ik bedoel meer: voor mij hoeft dat helemaal niet. Dacht ik. Liever minder betalen voor iets wat grijs is en waar geen interessante slogan op staat, dan drie keer zoveel betalen voor iets met een flitsend logo en met verkooppraatjes erop.
Het klinkt trouwens misschien nogal hypocriet om die uitspraak van mij, iemand met een blog over mode, uiterlijk en dat soort dingen te horen, maar ik denk dat jullie ondertussen wel weten dat ik diepgang heel belangrijk vind en mode veel breder trek dan alleen leuke kleding/een leuke buitenkant. Mode gáát gewoon over veel meer dan leuke kleding.
Wat ik wil zeggen met deze post ligt eigenlijk in lijn met wat ik wilde zeggen met deze post. Nu ik ouder word, merk ik niet alleen dat ik meer oog heb voor mijn omgeving, maar ook dat ik ook steeds meer geniet van dingen als vormgeving.
Nogmaals: het klinkt vast heel tegenstrijdig om van iemand die van mode houdt te horen dat ze niet van vormgeving hield, maar het was toch altijd echt zo. Toen ik net begon met bloggen had ik de meest amateuristische en lelijke lay-out die je je kan bedenken: ik vond de lay-out van mijn blog gewoon niet boeiend. Het ging toch om wat ik liet zien en opschreef? Gaandeweg leerde ik pas dat als ik wilde dat mensen zouden lezen en zien wat ik deed, ik dat ook enigszins aantrekkelijk moest verpakken. Hetzelfde wat, wat mij betreft, voor je uiterlijk geldt: wil je dat je inhoud een positieve indruk achterlaat, dan moet je uiterlijk daar geen afbreuk aan doen.
Inmiddels kan ik er ook daadwerkelijk van genieten: van zo’n aantrekkelijke verpakking of van een mooie vormgeving. Natuurlijk is de achterliggende gedachte van zo’n mooie vormgeving vaak vooral dat deze goed verkoopt, maar so what? Als ik er vrolijk van word en iemand anders verdient er zijn/haar geld mee, dan zeg ik: win-win situatie.
Een voorbeeld? Het luxe gevoel dat ik krijg van de vormgeving van Chanel nagellak, waar ik hier al over schreef. En de doosjes thee van Clipper die ik dinsdagavond uit de goodiebag haalde die ik kreeg bij Denim On The Move event van C&A (daarover later meer). Je ziet ze op de foto’s: vrolijke doosjes die me even deden vergeten dat ik moe was, nog veel moest doen en de volgende dag weer vroeg uit de veren zou moeten. Vrolijke doosjes waar ik even blij van werd. Niet in de laatste plaats omdat de binnenkant óók mooi is: thee is mijn favoriete drankje. Omdat ik heus wel weet: at the end it’s the inside that counts.
Vind jij het belangrijk dat je blij wordt van een verpakking?
Foto’s door mij.
