Al een paar maanden was ik aan het uitkijken naar een winterjas, toen ik deze tegenkwam. Leuk, maar ik vond hem net iets te duur om gelijk akkoord te gaan (hij was toen, obviously, nog niet afgeprijsd). Dus ik wachtte en keek verder.
Totdat ik merkte dat ik dé winterjas voor dé prijs simpelweg niet ging vinden en besloot dat ik voor mijn eerste optie wilde gaan. Waarna ik ontdekte dat ie zowel in de online shop van Monki en ASOS als in de Monki winkels hartstikke uitverkocht was geraakt in de tussentijd.
Toeval bestaat niet, toch? Tijdens een streetstyle sessie bleek ik een meisje te hebben gefotografeerd met dé jas aan, iets waar ik later pas achter kwam. De jas is immers niet super ‘outstanding’, dus vandaar dat ik ‘m niet gelijk herkende. Ik bedoel: hij had ook zo van een vintage winkel afkomstig kunnen zijn.
Doordat ik het ‘het meisje met de jas’ hier op de site publiceerde en dankzij een lezeres ontdekte dat ze ‘de jas’ droeg, vertelde diezelfde lezeres mij dat de jas inmiddels weer was aangevuld op ASOS. Toen dat inderdaad zo bleek te zijn, deed ik de jas snel in mijn virtuele mandje en bleek ik de laatste te hebben (nadat ik had afgerekend was de jas in ieder geval weer uitverkocht). Fijn: bij deze aankoop had ik iets meer geluk dan ik de vorige twee keer had. Wel betaalde ik de volle mep in plaats van de sale prijs voor de jas, maar ik verwacht niet dat iemand de zwarte variant (er was ook een variant met grijze print) wél voor de sale prijs heeft weten te bemachtigen, aangezien deze zo populair was.
Als ik kijk naar mijn winterjas criteria dan voldoet deze winterjas aan bijna allemaal. Hij is dik genoeg, basics genoeg, vrouwelijk genoeg, groot genoeg, niet al te trendgevoelig, onder de €100,-, alleen… wel van faux fur. Na steeds een faux fur jas te hebben gedragen de afgelopen winters wilde ik eigenlijk wat anders dit seizoen, maar faux fur blijkt nou eenmaal gewoon mijn ding.
Wat vind je van de jas?
Foto’s door Yara Verheij.