nieuwe start vind ik het tijd om de balans op te maken. Bij mijn nieuwe blogstart eind mei had ik nieuwe voornemens. Ik weet niet of het goede voornemens waren, maar nieuw waren ze wel. Wat is er nu, twee maanden later, van die voornemens terecht gekomen?
Niet veel, daar kan ik vrij kort over zijn. Maar dat doe ik natuurlijk niet, want ik ben graag lang van stof.
Wat ik wilde was nog maar één keer per dag op mijn blog publiceren, zodat er wat meer ruimte zou komen in mijn (blog)leven. Ruimte voor nieuws, moois en goeds. Ruimte om weer dingen te kunnen laten groeien en ontstaan, wat die dingen dan ook mochten zijn. Daarnaast wilde ik me nog maar focussen op twee dingen: outfit(post)s maken en schrijven. Omdat daar mijn kracht ligt.
Ik heb sindsdien veel vaker twee keer per dag geupdate dan één keer per dag en ik ben me helemaal niet meer gaan focussen op outfits maken of schrijven dan ik eerder deed. Toch voelt dat goed. Voel ik me goed.
Misschien vooral ook omdat het zomer is, denk ik. Licht en warmte doet me goed, doet echt veel voor mijn gemoedstoestand en dus zit ik beter in mijn vel – wat ik ook doe.
Daarnaast maakt de ene na de andere blogger een zomerrooster en zitten er in zijn algemeenheid minder mensen op het Internet. Overal is het rustiger: in de mailbox, op social media en op blogs. Niet dat ik me daardoor verveel – in tegendeel-, maar het neemt toch ietwat de druk weg om te moeten “presteren”. Het is een beetje ‘spek en bonen tijd’, een beetje zoals reces. Als je veel online bent als blogger in deze periode is dat leuk, maar als je het niet bent en geniet van een vakantie of een mooie dag hier en daar dan is het ook prima. Zo voelt het. En dus publiceer ik vaak genoeg twee keer omdat ik dat gewoon wil. Niet omdat ik het gevoel heb dat het moet.
Ik ben er eigenlijk ook wel blij mee dat ik me niet alleen maar op outfits op en schrijven ben gaan richten. Als vanzelf ging ik steeds weer over andere dingen – zoals over beautyproducten, de IJhallen of een gaaf blog dat ik ontdekt heb- schrijven. Dat had ik eigenlijk ook wel kunnen verwachten. Ik ben veelzijdig, durf ik wel te zeggen, en zo voel ik me ook. Ik wil doen waar ik goed in ben, maar ik wil niet eenzijdig zijn. En dus doe ik nu waar mijn kracht ligt als ik daar zin in heb -en wanneer dat praktisch kan: voor outfitfoto’s blijf ik afhankelijk van anderen en van het weer- en doe ik nu wat ik daarnaast óók wil doen als ik daar ook zin in heb. Beter kan niet, toch?
Zo schrijf ik de laatste tijd weer steeds meer over beautyproducten. Hoewel mijn filmpjes van een paar maanden geleden beter bij mijn publiek in de aarde vielen dan mijn beauty posts van nu (wat ik goed begrijp), kan me dat niet zoveel schelen. Als blogger moet je denk ik toch vooral ook doen wat je leuk vindt, anders houd je het tóch niet vol. En filmpjes vind ik niet leuk, beauty wel.
Omdat ik niet de zoveelste beautyblogger wil worden – al heb ik niet het gevoel dat dat snel zal gebeuren, maar misschien is dat naïef-, probeer ik zoveel mogelijk eigen te zijn op beautygebied. Ik wil voor de toekomst proberen mijn bezoekers te laten wennen aan de wat apartere beauty producten en -merken en hoop daarin onderscheidend te kunnen zijn als beautyblogger. Ik vind het leuk om iets te laten zien wat ik nog niet op andere beautyblogs ben tegen gekomen. Dan is het ook voor zowel mij als voor mijn bezoekers niet zo erg als ik een keer over iets schrijf wat wél ook op veel andere beautyblogs voorbij komt, gewoon omdat ik er graag over wil schrijven. Ook al is dat dan minder origineel – mijn ene outfit is ook origineler dan de andere. Originaliteit moet geen doel op zich zijn, wat mij betreft, maar een kwaliteit. En een kwaliteit hebben is ook geen doel op zich voor mij. Een kwaliteit is er of het is er niet.
Van mijn filosofieën weer terug naar beautyposts. Hopelijk ga ik in de toekomst meer bijzondere lipstick kleuren en indie nagellak (oh, wat mis ik indie nagellak op Nederlandse blogs!) laten zien. Hoewel ik het begrijp, vind ik het jammer dat op Nederlandse beautyblogs vooral veel aandacht is voor wat er bij de drogist en parfumerie om de hoek te koop is. En bij wat Nederlandse online shops misschien. Bij de grotere internationale online shops hooguit. Er zijn echter nog zoveel kleine, fantastische, betaalbare beautymerken verspreid over de hele wereld! Al heb ik soms het gevoel dat ik de enige ben die daarin geïnteresseerd is en dat het motto van veel beautygebruikers is: ‘Waarom moeilijk doen, als het ook makkelijk kan?’. Waarom iets uit Australië halen als de/het hele Kruidvat, Etos, ICI Paris en Douglas in het dorp vol ligt met moois? Om over The Body Shop, De Bijenkorf, de OP = OP Voordeelshop (niet te vergeten!) en de Make-Up Studio brandstore nog maar te zwijgen. Tja, daar zit wat in natuurlijk.
Toch doe ik in dit geval graag moeilijk, omdat ik zo min mogelijk beperkt wil zijn in mijn keuzes. Op fashionblogs zie je ook kleding van over de hele wereld en wat mij betreft hoeft dat op beautyblogs met beautyproducten niet anders te zijn. Ik snap dat een foundation beter in de winkel swatcht dan dat je er op een scherm naar moet kijken, maar mij lukt het inmiddels al om aan de hand van swatches en reviews precies te weten wat voor beautyproduct ik koop. Een aantal jaar geleden wilde ook nog iedereen schoenen passen in de winkel, een paar jaar later zijn we met kleding en schoenen op het Internet kopen al veel makkelijker. Ik hoop dat die “revolutie” er ook voor beautyproducten komt. Voor zover die niet al bezig is.
Terug naar mijn voornemens. Wie houdt zich wel aan voornemens? Niet veel mensen, toch? Ik heb het in dit geval dus in ieder geval niet gedaan. En dat vind ik prima, want eigenlijk is met het woord ‘voornemen’ al wat mis, als je het mij vraagt. Als je het zo belangrijk vindt om je iets voor te nemen, dan kun je het beter maar meteen nú doen, toch? Mocht ik dus alleen nog maar nude lipstick laten zien en nooit meer de woorden ‘indie nagellak’ opschrijven, dan weet je hoe het komt.
