een compliment aan mezelf, maar uiteindelijk dacht ik “boeien” en nu doe ik het gewoon.
Lindsay Vallen () schreef een stuk over haar favoriete blogger babes (including me, altijd een eer) en ik vind het zo’n mooi stuk geworden. Niet omdat er complimenten over mezelf in staan, maar omdat je echt kunt lezen dat Lindsay het vanuit haar hart geschreven heeft. Wat ik ook tof vind is dat ik denk dat Lindsay en ik heel anders zijn, maar dat zij mij desondanks heel mooi in mijn waarde kan laten en kan waarderen om wat ik met me meebreng.
Wat ik verder grappig vond, is dat Lindsay spontaan onderaan haar stukje over mij schrijft: “Mocht BNN ooit een blogger aan hun team willen toevoegen, dan weet ik precies wie ze nodig hebben”. Ik zat zondag namelijk twee BNN’s programma te kijken – Ranking the Stars en Spuiten en Slikken -, die ik normaal gesproken vrijwel nooit kijk, want ik kijk amper televisie. Maar terwijl ik dat aan het kijken was, dacht ik bij Spuiten en Slikken: wat leuk eigenlijk, om zo’n programma te maken. Terwijl het helemaal niet echt iets voor mij is om dat te doen. Ik bedoel: ik zie mezelf niet – à la Geraldine- door Zuid-Korea lopen in een windjack en mensen ondervragen over seks. En dan heb ik het eigenlijk vooral over dat windjack, haha.
Nee, without joking, ik houd niet van reizen en ik ben ook niet zo van film en televisie, maar desondanks vind ik mezelf wel een BNN type en voor bloggen ben ik natuurlijk altijd in. En ik vind het gewoon toevallig dat Lindsay dit juist nu net schrijft, nadat ik sinds 100 jaar weer eens BNN heb gekeken en er toen dat bij dacht.
Waarom vind ik mezelf een BNN type? Ik heb meer mentale drempels dan me lief is, maar ik heb geleerd dat als ik daarover heen wil stappen, ik dat prima kan. Daarna ben ik bovendien een zeer tevreden persoon, want over drempels heen stappen voelt goed. Verder ben ik in mijn hart een vrij ongenuanceerd persoon. Ik heb gedurende de jaren geleerd genuanceerd te zijn en ik ben inmiddels ook daadwerkelijk vrij genuanceerd geworden, maar ik denk dat als je mij tussen mensen zet waar ik me bij op me gemak voel en me dan wat alcohol geeft (ik drink niet, dus dat werkt snel), dat er dan een ongenuanceerd persoon naar boven komt.
Misschien niet heel chic om dat laatste toe te geven, maar als we het hebben over in hoeverre ik bij BNN pas: ik vind BNN ook niet echt chic, eerlijk gezegd. Ik bedoel: dat Tim Hoffman een minister toch best wel te kakken zet in zijn programma is niet heel chic, immers? Het is misschien wel terecht – dat kan ik niet beoordelen, ik ben niet erg into politiek-, maar feit blijft dat politiek altijd een ingewikkelde, genuanceerde toestand is en Tim deed afgelopen zondag toch vrij ongenuanceerd tegen Ivo.
Enfin, ik wil niet te veel afdwalen: het moet hier wel een beetje over mij en mijn blog blijven gaan. En een beetje over BNN vandaag.
Bas las het stuk dat Lindsay schreef ook en het eerste wat hij zei is: ‘Ja, dat zie ik jou wel doen, bij BNN. Je hebt een eigen persoonlijkheid, duidelijke mening en weet vaak de juiste vragen te stellen’. Ook hij pikte uit alle dingen die Lindsay schreef, dus gelijk het BNN gedeelte.
Vooral in dat laatste heeft hij gelijk, vind ik: ik weet de “juiste” vragen te stellen. Als vragen konden doden, dan had ik al wat mensen op mijn geweten ben ik bang. Om een stom voorbeeld te noemen: afgelopen zaterdag was ik nog met Bas in een schoenenwinkel, we waren een halve minuut binnen en hij fluisterde al in mijn oor: ‘Die verkoopster heeft nu al een hekel aan je’. Tja, ik had drie vragen gesteld over in welke maten een paar nou verkrijgbaar was en ik had haar alweer in een figuurlijke hoek omdat ze zichzelf constant tegensprak ten behoeve van de verkooppraatjes of whatever. Waar ik dus niet in trap en waar ik al helemaal niet van houd.
Niet dat ik op dit voorbeeld trots ben, maar wat ik wil zeggen is: het gaat mij wel heel makkelijk af om bij een conflict de kern van het conflict naar boven te krijgen of om bij iemand die eromheen draait naar boven te krijgen wat iemand nou echt wil zeggen. In mijn omgeving hoor ik regelmatig dat mensen over me gezegd hebben dat ik geen sfeermaker ben (mijn vriend zei niet voor niets ‘ze heeft nu al een hekel aan je’), maar dat ik wel altijd scherp ben en precies de goede, soms pijnlijke, vragen weet te stellen.
Wat wil ik daar nou eigenlijk mee zeggen? Nou, dat bloggen voor BNN me eigenlijk wel wat lijkt, ja. En dat ik dan – ondanks alles- waarschijnlijk één van hun meest genuanceerde medewerkers zou worden. Want ik vind goede vragen stellen veel leuker dan ongenuanceerd zijn. En als ik dan alvast een invulling van die blogs mag opperen aan BNN: ik zou willen schrijven over mensen die heel anders zijn dan ik en hen in hun waarde willen laten. Precies zoals Lindsay zo mooi heeft gedaan.
