met als titel ‘Zoeken’ en nu het amper februari 2015 is, heb ik al het gevoel dat veel puzzelstukjes in elkaar (gaan) vallen. Gisteravond heb ik samen met Vera ons nieuwe lifestyleblog VERSUS A gelanceerd.
Het zal eind oktober geweest zijn toen ik Vera voor het eerst sprak over ons nieuwe project. Het is echt zoals ik in onze video zei: het was de meest regenachtig, grauwe dag die je je voor kunt stellen. We zaten ook in een heel stom en ongezellig café (vind ik). En toch was het één van de beste dagen van 2014. Toen Vera zei dat ze nog altijd eens samen filmpjes wilde maken (dat hadden we al een paar keer eerder uitgesproken, maar toen lukte het door omstandigheden steeds niet) en we er zo op kwamen dat we allebei eigenlijk best toe waren aan een nieuw blog met nieuwe onderwerpen, lag het idee voor VERSUS A al gauw op tafel. We hebben VERSUS A trouwens eerst een tijd een andere naam gegeven, maar die blijft mooi geheim ;-).
Zoals je dat doet met grote projecten, bouw je eerst even wat bedenktijd voor elkaar in, maar ik wist gelijk al dat ik die niet nodig zou hebben. Dít was één van de dingen waar ik naar aan het zoeken was: vernieuwing, terwijl ik wat ik tot nu toe had opgebouwd met Fashion is a party en mijn freelance klusjes in ere zou kunnen houden. Op deze manier kon ik blijven bloggen (2014 was het jaar dat ik me realiseerde dat bloggen in mijn DNA is gaan zitten en dat niet meer bloggen het raarste ooit zou zijn voor mij), maar niet alléén zoals ik het altijd gedaan had en ook niet meer dag in dag uit in mijn uppie. Er zou een nieuwe setting ontstaan, die voor nieuwe uitdagingen zou zorgen en waardoor ik me dus verder zou kunnen ontwikkelen. Ik zou wat minder afhankelijk worden van Fashion is a party, waar ik echt behoefte aan had: afhankelijkheid maakt dat ik ga werken uit angst en angst is altijd een slecht uitgangspunt. En zo kon ik eigenlijk nog wel honderd andere redenen bedenken waardoor ik dacht: ‘Waarom heb ik dit niet eerder bedacht?’.
Wel bereidde ik me er gelijk op voor dat mijn samenwerking met Vera misschien met horten en stoten zou gaan. Ik bedoel: we zijn vriendinnen en dat maakt samenwerken aan de ene kant fijn, maar zou het daardoor ook niet lastig zijn om dingen te scheiden? Bovendien: we zijn gewend allebei eigen baas te zijn, dus hoe zou het zijn als we moesten overleggen en compromissen moesten sluiten? Zouden we daar niet heel chagrijnig van worden?
Ook niet super praktisch: we wonen niet meer bij elkaar om de hoek. Dat was één van de redenen dat we niet eerder video’s op zijn gaan nemen, want als je naar elkaar toe moet reizen, dan ben je per filmpje al gauw een dag kwijt.
Tot nu toe vallen die bezwaren me alles mee. Ja, Vera en ik hebben allebei een eigen wil, maar ik vind dat samenwerken ons veel natuurlijker afgaat dan ik had verwacht. De één doet hier een beetje water bij de wijn, de ander daar en dan kom je er wel. Zo simpel is het echt. En bovendien: we werken samen aan hetzelfde doel met hetzelfde belang. Dat schept veel vertrouwen in elkaar. Als we denken dat iets écht belangrijk is voor ons project, dan komen we met goede argumenten en dan gaat de ander graag overstag. En wat me ook op is gevallen: we vullen elkaar veel beter aan dan dat ik op voorhand had verwacht. Ik merk dat er langzaam al een vrij natuurlijke taakverdeling ontstaat en dat we allebei meer kunnen doen waar we goed in zijn dan bij ons eigen blog (waarbij je álles zelf moet doen): een groot voordeel van samenwerken.
Dan rest er niets anders dan een beetje faalangst dat sinds gisteravond bij me is ontstaan. Nu we online zijn en er zulke enthousiaste en nieuwsgierige reacties komen, hoop ik maar dat iedereen zo enthousiast en nieuwsgierig blíjft.