Alweer een hele tijd geleden werd ik door Iris getagged om onderstaande vragen in te vullen. Iris houdt van ‘fair living’ (dat kan ik zo wel opschrijven, toch Iris?) en is op dat gebied echt wel een beetje mijn voorbeeld. Fair fashion is niet mijn specialiteit, wellicht dat het daarom een tijd geduurd heeft voordat ik deze vragen wilde beantwoorden. Want ook al gaan ze niet allemaal heel obvious over fair fashion, ze zijn wel in het leven geroepen om ons bewuster te maken over wat we dragen (maatschappelijk gezien). En ik ben de eerste die zal toegeven dat dat bij mij beter kan.
Ik denk toch nog steeds de kleur. Het is al een stuk minder ten opzichte van jaren geleden, maar mijn garderobe is nog steeds aardig kleurrijk. Verder geloof ik niet dat je hele opvallende dingen zult zien, behalve wellicht dat mijn jassencollectie steeds meer uit de hand loopt.
2. Hoe zou je jouw ‘geschiedenis’ wat kledingstijl betreft omschrijven?
Vroeger was mijn kledingstijl een beetje “kermis”. Lezeressen die mij al jaren volgen zullen dat wellicht nog weten/erkennen. ‘Experimenteel’ en ‘divers’ zijn andere woorden die bij mijn vroegere kledingstijl horen. Verder geloof ik dat mijn stijl ook altijd wel heel uniek was. Ik was nooit een punker, alto, popiejopie of zoiets dergelijks, met de bijbehorende stereotype outfits. Laat ik het zo schrijven: ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die dezelfde kledingstijl had als ik had in mijn tienerjaren. En nee, ik heb eigenlijk niet de behoefte om hier nogmaals foto’s van te plaatsen, haha. Google is your best friend!
3. Wat vind je belangrijk bij de aanschaf van nieuwe kleren?
Een aantal jaar geleden ging het er eigenlijk vooral omdat iets goedkoop was. Niet zozeer omdat ik niet bereid was wat meer uit te geven, maar dat was gewoon mijn tactiek: als ik iets in de final sale kocht, dan kon ik meer kopen, meer combinaties maken en daardoor voor mijn gevoel nog beter mijn creativiteit kwijt. Het maakt eigenlijk niet uit wat voor kledingstuk het was, want ik zag overal wel wat in: of het nou sporty, tuttig, chic of baggy was… alle stijlen gooide ik met liefde door elkaar en ik vond bijna nooit iets lelijk.
Nu is dat anders. Ik vind het steeds belangrijker dat iets enigszins tijdloos is. Trends vind ik nog steeds erg leuk, maar ik heb steeds minder de behoefte om erin mee te gaan (valt het al op?); ze worden mij te vluchtig, ik heb geen zin meer om ze bij te houden. Omdat iets tijdlozer is kan ik het langer dragen en daardoor is kwaliteit ook belangrijker geworden. Bovendien heb ik gewoon meer oog gekregen voor kwaliteit; een mooie stof valt me eerder op. Verder probeer ik steeds beter te kijken naar of ik iets daadwerkelijk (veel) zal dragen of niet, in plaats van of ik het alleen leuk/mooi vind. Maar ik ben niet helemáál om in deze mentaliteit hoor: op sommige momenten merk ik dat mijn “oude ik” nog wel eens bovenkomt en dat vind ik alleen maar leuk.
4. Koop je jouw kleding bewust (e.g. let je op keurmerken of de filosofie van het merk) of is dit een ver-van-je-bed show?
Ik heb niet het gevoel dat het een ver-van-mijn-bed-show is, want ik vind het bijvoorbeeld interessant om te lezen over duurzame merken en labels en de verduurzaming van de modewereld. Toch ben ik er zelf nog maar weinig mee bezig. Ik heb hier geen goede argumenten voor en ik ben er ook niet trots op.
5. Wat denk jij van de huidige situatie in de kleding-industrie?
Ik vind dat ik daar geen mening over kan (en wil) hebben; ik weet veel te weinig van de situatie en de vork in de steel om hierover te kunnen oordelen.
6. Wat is jouw favoriete kledingstuk en waarom?
Op dit moment (maar het kan sterk wisselen) denk ik toch wel mijn beige jasje van & Other Stories, die ik op bovenstaande foto draag. Afgelopen week was ie bij de stomerij en toen heb ik ‘m echt gemist. Hij zit heerlijk, is bijzonder door zijn glanzende stof en rosé rits en maakt zowel een casual als een chiquere outfit af.
