schreef ik al een aantal overwegingen om níet alleen door te gaan met vloggen: bang om saai en de zoveelste te zijn bijvoorbeeld. Nog steeds spoken zulke gedachten door mijn hoofd: wat is online nou mijn toegevoegde waarde? Ik vind het belangrijk, maar tegelijkertijd heel moeilijk, om die vraag te beantwoorden. Soms kan ik simpelweg gedemotiveerd raken bij het idee dat alles wat je op de wereld kunt doen al eens door een ander is gedaan.
De concrete aanleiding voor deze tekst is de blogpost die ik net las: 3 ways you’re sabotaging your blog. Ik voelde me een soort van in mijn gezicht geraakt door de zin: ‘being a pale shadow of someone else’. Ik heb vaak het gevoel online onorigineel en niet vernieuwend genoeg te zijn. Ik heb niet zozeer het gevoel dat ik in de schaduw sta van een ander, maar vooral dat ik te vaak in de schaduw sta van mezelf. Neem bijvoorbeeld mijn vlogs: ik heb nu vijf vlogs gepubliceerd en nu alweer het gevoel… dit kan niet tijden elke week zo doorgaan: het moet vernieuwend blijven om succesvol te zijn. Ik moet zorgen dat elke vlog weer verrassend en/of anders is. Zodat mensen niet denken als ze zien dat er een nieuwe vlog is: ‘been there, done that’, maar weten dat ze weer vermaakt zullen worden. Ik zie het simpelweg ook in de cijfers: mijn eerste vlogs trokken nog heel veel nieuwsgierigen, maar naarmate de weken verstrijken wordt het steeds lastiger deze mensen “vast te houden”.
Een essentieel onderdeel van het probleem is: juist doordat ik het gevoel heb vernieuwend te móeten zijn, lukt het niet. Het blokkeert mijn creatitviteit.
De andere kant is dat ik tot nu toe veel gehoord heb dat mensen mijn vlogs verfrissend vinden – blijkbaar vinden (sommige) anderen dat ik wel degelijk van toegevoegde waarde kan zijn. Ik denk omdat ik echt heel puur probeer te en wil zijn in mijn vlogs. Zelf kijk ik zelden vlogs, maar natuurlijk ben ik toch regelmatig benieuwd hoe een ander zijn/haar vlogs aanpakt en insteekt. Daardoor kijk ik er soms toch één, waarna ik dan vaak het gevoel heb – zonder af te willen geven op wie of wat dan ook- dat het iets minder sensationeel zou mogen.
Vooral de afgelopen weken merk ik dat ik moeite krijg met content creëren voor Instagram. Ik ben in december een tweede Instagram account gestart, waar ik geen spijt van heb. Op mijn nieuwe account deel ik foto’s uit mijn leven (zoals ik in mijn vlogs beelden uit mijn leven deel), mijn “oorspronkelijke” Instagram account is meer een verlengde van de content op Fashion is a party. Dat laatste is een beetje het probleem: ik vind het moeilijk om de content op @fashionisaparty van toegevoegde waarde te houden ten opzichte van mijn blog. Maar vooral ook: van toegevoegde waarde te houden ten opzichte van de content op Instagram die er al is. Ik wil niet vervallen in clichés. Zoals Zanita heel terecht schrijft: “Unfortunately these days, the formula is being adopted so much that it just becomes noise”. Met ‘the formula’ bedoelt ze bijvoorbeeld #fromwhereIstands en flat lays.
Nu schrijft Zanita ook: “If you’re afraid to stand out from the crowd, you’re just a lesser version of those who did it first”. Gelukkig heb ik nog nooit in mijn leven last gehad van de angst om onderscheidend te zijn van de massa. Ik geloof ook wel dat ik onderscheidend bén: ik kan geen blogger noemen die ik op mezelf vind lijken.
Maar onderscheidend zijn is niet genoeg. Om nog maar even een quote van Zanita erin te gooien: “If you’re talking about a new purchase, shoes, or maybe a beauty product – extend yourself further than saying ‘I love this! I’m going to wear it to a cafe!’. We can’t all be incredible writers like the Man Repeller team, but putting just a little more thought behind what you write can make all the difference”. Ik heb vaak het idee dat ik op het ‘I love this’ niveau blijf hangen en te weinig het verschil maak. Ik zou het ook echt fantástisch hebben gevonden als ik The Man Repeller had bedacht, maar dat terzijde.
Gelukkig ben ik niet de enige met zulke struggles. Ook Zanita schrijft dat ze soms met ‘blocks’ te maken heeft. Je bewust te worden/zijn van je blokkades is volgens haar de eerste stap. So there I go.