Gisteren had ik eindelijk weer eens een dagje Amterdam met Bas op de planning staan, just for the fun of it. Al liep dat allemaal net wat anders. Tenminste: het liep anders dan een rondje Topshop, Weekday, & Other Stories, H&M flagshipstore, etcetera. Dat wat we meestal doen dus.
Afgelopen vrijdag zag ik op de Instagram van Evelien dat ze bij Forteiland Pampus was, vlakbij Amsterdam. Ik dacht: hé, als we zondag toch gaan, is het misschien wel grappig om daar eerst te gaan kijken. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar dacht simpelweg: dan komen we weer eens ergens anders en het klinkt ook alsof je er leuke foto’s kan maken.
We gingen al niet al te vroeg van huis en belandden toen ook nog in de file. Rond 14:30 arriveerden we bij het “pampuswater”, waar we de veerboot niet konden vinden. Toen vonden we het zonde van de tijd die nog over was om lang te blijven zoeken. Zodoende kwamen we nooit op het eiland, maar bleven we op Blijburg. Dat is een tijdelijk Amsterdams stadsstrand, leert Google mij. Op Blijburg was ik ook nog nooit geweest en we hebben er leuke foto’s gemaakt, volgens mij. Wat dat betreft: mission accomplished.
Alleen op de wereld
Blijburg kon ik niet zo goed plaatsen. Het is echt een mooie plek, maar ook een beetje gek en mysterieus. Zo stond er een soort verlaten strandtent. Ergens leek die nog wel in gebruik, maar er was (op een zonnige zondag in juli) niemand. We voelden ons überhaupt een beetje alleen op de wereld daar. Je zag hooguit een paar verdwaalde vrienden of een idyllisch gezinnetje dat een autostop maakten. Maar er stonden wél weer een hoop auto’s, dus misschien was er in de buurt meer leven in de brouwerij? Ik heb geen idee.
De outfitfoto’s, ja. Die vielen dus bijna in het water, want toen wij ‘s ochtends uit Arnhem reden stortregende het nog. Gelukkig had ik al op Buienradar gezien dat het weer in het Westen een stuk gezelliger was en inderdaad: toen we in Blijburg aankwamen kon het haast niet beter. We hebben foto’s gemaakt bij die soort van verlaten strandtent en besloten toen dat nog de stad ingaan (het was inmiddels ongeveer 16:00) niet veel zin meer had. We zijn wat gaan eten en toen weer terug gereden. Nog steeds denk ik elke keer als ik in Amsterdam ben: ik moet er vaker heen rijden. Want ook al weet ik natuurlijk hoe ver het is (helemaal niet zo ver), tóch is de drempel vaak te hoog om er op een zondagmiddag spontaan naartoe te gaan. En dat vind ik best zonde, want ik vind het nog steeds een heerlijke stad.
Hierboven zie je vast een voorproefje van de foto’s die we gisteren maakten. Ik zal later – een deel van, allemaal doe ik jullie niet aan- de rest laten zien. Ik vind de weerspiegeling van de wolken in mijn bril zo mooi. Die bril kun je overigens hier kopen.
