Het jaar is nog niet helemáál voorbij, maar we komen wel aardig dichtbij. Op Oudjaarsdag zijn jullie vast allemaal druk met oliebollen eten. Daarom deel ik nu alvast deze post, over mijn afgelopen jaar. Dat doe ik aan de hand van vragen die ik optrommelde uit deze post.
Wat een mooie vraag! Het eerste waar ik aan denk is Zumba-les van Indry, waar ik altijd heel blij van word. Ook omdat we echt een kleine Zumba community hebben opgebouwd met onze groep. Verder vond ik mijn zanglesje van een aantal weken geleden cool. Net als het lezen van Een werkweek van 4 uur en Toen ik eindelijk durfde: de enige twee boeken die ik dit jaar uitlas. En wat dacht je van door Londen lopen? Het zijn misschien niet de meest “grootse” dingen, maar het zijn dan ook juist de kleine, fijne dingen die me écht het gevoel geven dat ik leef.
Met de zeiltrip die ik zou gaan maken en die vervolgens niet afliep zoals ik had gehoopt. In alle opzichten was dat één grote verrasing.
Ik doe niet aan spijt. Ik heb nog nooit ergens spijt van gehad.
Twee dingen: afscheid nemen van onze katten en toch ook weer die zeiltrip.
Voor iedereen die er voor me was als ik het moeilijk had, hulp nodig had of juist als ik het niet verwachtte.
Ik kan nu praktische of feitelijke dingen opschrijven, maar wat ik liever opschrijf is dat het me steeds beter lukt om naar mijn gevoel te luisteren en dichtbij mezelf te blijven.
Ik ben dit jaar niet verhuisd. In 2015 wel en wat was ik toen opgelucht, nadat dat achter de rug was! Ik wil eigenlijk wel (weer) ergens anders wonen, maar dus liever niet verhuizen, haha. Mocht jij voor 2017 een verhuizing op de planning hebben staan, dan kun je hier een handige ‘checklist verhuizen‘ downloaden.
Vorig jaar was VERUS A er. Daar heb ik veel lol aan beleefd en die lol heb ik dit jaar zeker weleens gemist.
Aan alles wat me echt het gevoel geeft dat ik leef (zie daarvoor vraag één). Dat doe ik al steeds meer, maar lezen is helaas nog echt een ondergeschoven kindje.
Het lijkt alweer zo lang geleden, maar Penoza IV was er in januari en februari. Dus: Penoza.
Er zijn veel dingen die beter konden het afgelopen jaar. Die zijn er altijd. Maar ik kan geen advies bedenken. Alles wat ik deed, heb ik met de beste intenties afgewogen en gedaan. Van dingen die minder goed uitpakten, heb ik waardevolle lessen geleerd. Ik heb niet de behoefte om mezelf voor van alles te behoeden. Zoals ik ergens dit jaar schreef: fouten durven maken is wat mij betreft een zwaar onderschat iets.
Ik kan beter loslaten. En daar ben ik ontzettend blij om.
Dat ik eerst tijd moet maken voor de dingen ín mijn comfortzone, voordat ik energie heb voor de dingen uít mijn comfortzone. Dat was een eyeopener.
Om nog meer voor kwaliteit in plaats van kwantiteit te kiezen. En om meer te lezen.
Ik schreef een jaar geleden dat ik me weer wat meer uitgesproken wilde kleden. Of dat gelukt is, vind ik lastig te beoordelen. In ieder geval ben ik tevreden met hoe mijn stijl nu is en dat lijkt me het belangrijkste. Toch sluit ik me nog steeds aan bij mijn goede voornemen van een jaar geleden. Er zijn bijvoorbeeld best wat (opvallende) hakken, sieraden en lipsticks die ik vaker wil dragen.
– Deze post is tot stand gekomen samen met Studentverhuizers –
Foto door Jan van Schaik.