Zoals de meesten wel weten ben ik op dit moment fulltime met mijn blog bezig. Eruit halen wat erin zit, veel leren, veel ervaring opdoen, maar ook: veel zoeken. Naar effectiviteit, het conceptHoewel ik echt heel dankbaar ben dat ik de gelegenheid krijg om het ondernemerschap te ‘onderzoeken’, om te investeren (zonder dat ik daar financieel nog veel voor terug krijg), mogen jullie ook best weten dat de onzekerheid die erbij komt kijken soms best killing voor me is. Ik ben iemand die houd die van structuur, duidelijkheid, overzicht en ja, ook wel zekerheid. Het feit dat ik nog niet precies hoe het uiteindelijk met mijn blog zal gaan en dat ik géén idee heb hoe mijn leven er over twee jaar uitziet, maakt me vaak onzeker.
Je vraagt je misschien af waar ik naartoe wil, met deze introductie. Wat ik jullie wil zeggen is dat jullie reacties, positief of negatief, heel erg bij me binnenkomen. Soms misschien nog teveel -mijn blog is tenslotte erg persoonlijk en staat dicht bij mij-, maar vaak gelukkig op een positieve manier. Er is niets fijner dan van jullie de bevestiging te krijgen dat jullie het fijn vinden hier te komen. Maar ook als je het ergens niet mee eens bent, of dingen graag anders ziet: meld het! De gedachte dat jullie me scherp houden, is ook een prettig idee.
Voor jullie is het misschien een kleine moeite, iets waar je misschien wel of misschien niet eens zoveel over nadenkt, ik ben met íedere reactie heel erg blij. Het is niet voor niets ook dat ik er vaak om vraag: ze zijn gewoon heel leuk om te krijgen, en daarnaast vind ik het fijn als dit een blog wordt met veel interactie waar jullie ook op elkaar kunnen en komen reageren. Als je vaak een reactie achterlaat wordt dat zeker gezien, en het valt me ook zeker op als je een stukje écht goed gelezen hebt en écht goed over je reactie hebt nagedacht (niet dat ik je anders niet lief vind!): weet dat! Toch wil ik niet alle zogenoemde ‘lurkers’ (lezers die geen reacties achterlaten) zich ongemakkelijk of opgejaagd laten voelen. Het gaat erom dat jíj je hier op je gemak voelt, ik heb alleen de behoefte om voor jullie mijn kant en dankbaarheid eens te belichten.
Het valt gelukkig vaak op dat ik ook erg actief ben op andere blogs en sites (bij deze dan ook maar meteen: sorry, ik kan niet óveral zijn). Of zij hetzelfde gevoel hebben als ik over dit onderwerp weet ik niet, maar omdat ik reacties zelf zo leuk vind, is zeker één van de redenen.
Tijd dus, om jullie reacties in het zonnetje te zetten! Ik heb er een paar van de afgelopen anderhalve week uitgepikt (moeilijk kiezen!). Om verschillende redenen – die zal ik erbij zetten in een reactie die ik er hier op geef. Mocht je het niet goed kunnen lezen? Inzoomen van je scherm kan vaak door op Control te klikken en tegelijkertijd met je muis te scrollen.
Eigenlijk vind ik dat er geen groter compliment is dan die Pauline me geeft. Mijn kracht lígt gewoon niet die-hard fashion. Ontwerpers die prachtige dingen maken, maar die niet draagbaar en te betalen zijn voor het grote publiek. Mijn kracht ligt (denk ik) bij het, onder het grote publiek en dan júist bij mensen die mode maar moeilijk en ingewikkeld vinden, laten zien wat er allemaal wél kan met kleding. Nog steeds niet voor iedereen even draagbaar, maar wél toegankelijker (ik ben tenslotte maar een gewoon mens; geen ontwerper, geen model) en directe inspiratie.
Heel vaak kan ik uit een reactie opmaken dat iemand denkt: ‘Hé, dat is eigenlijk best vreemd. Maar hé, ze kan het wel hebben’. Ik hoop van harte dat jullie dat ook bij jezelf vinden. Voor mij betekent het dat jullie hopelijk doorhebben dat iets niet mooi of lelijk ‘is’, dat je het mooi of lelijk kunt maken op een persoon of in een combinatie.
A Touch Of Fashion – Fashion voornemens voor 2012
Wendy ontmoette ik ongeveer een jaar geleden in het echt, waarna zij me eerlijk vertellen dat zij vond (als lerares Engels) dat mijn blog niet uit de verf kwam in het Engels (zo vat ik het even samen) omdat mijn Engels gewoon niet goed genoeg was/is. Natuurlijk niet heel leuk om te horen, maar het heeft me wel aan het denken gezet. Het duurde nog zeker een half jaar voordat ik de sprong echt durfde te wagen, maar nu ben ik haar heel dankbaar. Ik ben heel blij met de keuze die ik heb gemakat.
Outfit – Zwart met witte strepen
Schattig!
Elle Online Style Awards – Stem je op mij?
Zonder dat ik hier partij op wil scheppen: het is ongelooflijk hoeveel complimenten ik over mijn haar krijg. Ook buiten mijn blog. Nog steeds, iedere dag. Soms denk ik dat het magie is. Want hoewel ik niets te klagen heb over mijn haar, is het soms echt abnormaal! Deze reacties waren weer zo leuk en eerlijk.
Schrijfgraag – De anti-student
Mijn stukje over mijn gevoel van anti-student zijn bracht veel reacties teweeg. Heel erg fijn, want de wereld is tenslotte groter dan alleen kleding en make-up en ik hoef dan ook niet te doen alsof dat niet zo is. Ik voelde veel dankbaarheid van lezeressen die blij waren dat ik het onderwerp had aangesneden omdat ze hetzelfde gevoel hadden. Maar er kwamen ook reacties, zoals ik ook verwacht had, van meisjes die zich er totáál niet in konden vinden, wat ook prima is. Het feit dat er hier blijkbaar ruimte is om te bespreken doet me heel veel goed. De insteek van dit blog zal altijd ‘op mijn manier fashion‘ blijven, maar stukjes als deze vind ik een mooie toevoeging/afwisseling. Jullie?
Eerlijke, maar opbouwende reacties, worden heel erg gewaardeerd!
Hoe lief ze ook zijn, ik word altijd een beetje ongemakkelijk als ik de reactie krijg: ‘Ik zou het zelf nooit dragen, maar jij kan het goed hebben’. Niet dat ik het niet begrijp (mijn stijl is ook niet op iedereen toepasbaar, en het is helemaal niet leuk hem te kopiëren), maar ik hoop wel dat jullie het idee achter mijn blog snappen: dat mode veel leuker is als je probeert en experimenteert (op je bek gaan hoort erbij). Dat proces heb ik voor het grootste gedeelte al gehad en dát maakt nu dat ik voor niets mijn hand meer omdraai en steeds zelfverzekerder word over mijn stijl. Dié uitstraling maakt dat ik veel (niet alles!) kan hebben.
Zoals je merkt staat er bij elk van deze reacties ook weer een reactie van mij. Als jullie er gek van worden moet je het zeggen, maar ik zeg liever 100x op een dag dankjewel (of iets anders) dan helemaal niet! Ik ben benieuwd of jullie het leuk vonden elkaars reacties te lezen (het was veel tekst, dus als je afgeknapt bent, mag je het ook eerlijk zeggen), en deze rubriek daarmee terug willen zien! De bijbehorende vraag lijkt me na dat stukje overbodig ;).
