Heb jij van het tijdschrift Jansen gehoord? Ik kan me zo voorstellen van niet. Misschien ben ik stekeblind, maar tot voor kort was het me nog nooit opgevallen in de winkel. Nadat ik het wel een paar keer in het schap had gespot, werd ik echter getriggerd om het te proberen. Niet om een speciale reden, gewoon uit nieuwgierigheid naar een ‘nieuw’ (mode?)blad. Heeft een ‘nieuw’ blad namelijk nog iets toe te voegen? Of is het één van de vele (mode)bladen die het proberen, maar niet lang vol gaan houden? Is Jansen anders? En waar gáát Jansen over? De titel laat immers genoeg te raden over. Na een uitgebreide leesbeurt van mijn kant, ga ik bovenstaande vragen in deze post beantwoorden.
Om te beginnen zal ik iets uit de wereld helpen: ik zeg namelijk ‘nieuw’, omdat Jansen niet nieuw ís. Voor mij is het blad nieuw, maar op de cover van het huidige nummer staat toch echt ‘jaargang 3’. Mijn eerste indruk van het blad is meteen enthousiast. De slogan van Jansen is namelijk ‘Niet rijk. Wel smaak.’, en dat geeft (samen met de koppen op de cover: ‘koopjes, ‘budget’, ‘gratis’, ‘korting’) al een aardige indruk van waar dit blad voor staat. Mijn wild guess was: je hoeft niet veel geld te hebben om een leuk leven te leiden/er leuk uit te zien/leuke dingen te kunnen doen/in een mooi huis te wonen, en ga zo maar door. Na de inhoud en de editorial te hebben gelezen, blijkt mijn gok juist te zijn. Dit maakt mij zo enthousiast, omdat het me simpelweg doet denken aan mijn eigen blog. Mijn uitgangspunt is ook: je hoeft niet veel geld te hebben, je hoeft niet in een hokje te passen, je hoeft er niet uit te zien als een modepoppetje en je hoeft mode niet eens te begríjpen om ervan te genieten. Kortom: Jansen en fashionisaparty.com, ik zie wel een overeenkomst. Denken in mogelijkheden, in plaats van beperkingen.
Vervolgens vraag je je waarschijnlijk af: ‘Waarom noem je een blad Jansen?’. Ik zou het in ieder geval een logische vraag vinden, hoewel ik wel vind dat deze down to earth naam, bij dit down to earth blad past. Dit zal ook vast een sub-reden zijn geweest, maar de aanleiding voor de naam is de bedenkster van het concept: Esther Jansen.
Ik spit het blad helemaal door, en kom tot een aantal conclusies/meningen/opvattingen:
– Dit blad is met name gericht op lezeressen die houden van speuren, rommelmarkten, tweedehands en kringloopwinkels. Hóe leuk is dat? Hoewel ik denk ik toch iets ‘hipper’ (mag ik dat zeggen?) ben dan de doelgroep van dit blad, is dat voor mij echt al reden genoeg om dit blad vaker te gaan lezen. Ik wil een blad met zo’n creatief en origineel thema ten eerste steunen, maar ten tweede is alles wat met ‘tweedehands’ en ‘kringloop’ te maken heeft ook een hobby en belangstelling van mij. Do it yourself is wat minder mijn ding (wel leuk om te lezen, te bang om zelf te doen), maar zou ik na onderstaande tip nog echt leuk gaan vinden ook!
– Ik noem het al: ik denk dat ik iets hipper ben dan de doelgroep. Wat je kunt merken is dat dit blad zich toch voornamelijk (niet in de laatste plaats door de mode die ze laten zien) richt op de vrouw tussen de dertig en veertig, en dan heb ik het niet over de jonge, gekke en trendy dames in deze categorie. Om een voorbeeld te noemen: er worden tips gegeven over ‘pinda poppetjes’, speciaal voor moeders met knutselvingers. Ik weet niet of jij op je vrije dag wel eens met pinda’s knutselt… ?
– Het blad is vrolijk en positief. Ik krijg er energie van. Het blad denkt namelijk in oplossingen en niet in problemen, en dat leest gewoon erg prettig.
– Jansen geeft aandacht aan de ‘underdogs’ uit de modewereld. Aan de kleinere bedrijfjes en aan de kleinere steden en markten. Je leest er in dit nummer bijvoorbeeld over de Utrechtse lapjesmarkt (waar ik persoonlijk nog nooit van had gehoord) en over het centrum van Deventer. Een goede zaak, want de Negen Straatjes kennen we onderhand allemaal wel, toch?
– Het blad is toegankelijk en niet te serieus, en heeft daarmee (dat hoop ik tenminste) zeker raakvlakken met mijn blog. Zo zie je bijvoorbeeld in de streetstyle rubriek geen mensen van de Fashionweeks van jongstleden, maar gewoon een vlotte jongen op een treinstation. Nonchalante mensen mét een verhaal (“Ik draag altijd een button met ‘Let’s meditate’ omdat ik eigenlijk wel vind dat meer mensen zouden moeten mediteren”). Hoewel ik ook ontzettend van Fashionweek beelden kan genieten, vind ik het nuchtere, Nederlandse straatbeeld ook heerlijk om te bekijken. En wel zo verfrissend in een blad.
– Jansen hecht waarde aan de natuur, historie en tradities. Ze geven een tip als: ‘maak eens iets met de inhoud van oma’s knopenpot’, maken oude soorten groente weer bruikbaar voor je, en geven eerlijke informatie over natuurlijke beauty producten. Het is pas sinds kort dat ik dit aspect belangrijk vind, maar ik vind het nu zeker een pluspunt voor dit blad.
– Dit blad is geen modeblad, maar een lifestyle blad. Het is een blad voor mensen die in een kringloopwinkel niet recht op de kleding afstuiven (zoals ik), maar ook mooie dingetjes bij de boeken en meubels uitzoeken. Mensen met een bredere belangstelling dan mode, die stiekem ook wat verder kijken dan hun neus lang is. Helemaal niets mis mee, of het je aanspreekt hangt van je smaak af.
– En als laatste: Jansen richt zich op de combinatie tussen chic en nonchalant, oud en nieuw, duur en goedkoop, ga zo maar door. Zoals ze het zelf zeggen: ‘Je parfum is van Chanel en je Siamese kat blieft de brokjes van Lidl’. Een sterk punt, maar toch vind ik het jammer dat de kleding van de shoots niet zo budget vriendelijk mogelijk bij elkaar zijn gezocht. Het is al zeker geen Prada wat je ziet, maar voor een leuk jurkje hoef je toch nog steeds geen €194,- te betalen.
Nu heb je wel een duidelijk beeld, toch? Niet te veel mode, niet te onbereikbaar, wel creatief, wel vrolijk, wel milieubewust, wel origineel, niet zo ‘jong’. Over dat laatste heb ik contact gehad met Jansen. Want het is zonde dat ik (en jij dus wellicht ook) me in het blad niet altijd aangesproken voel, terwijl de thema’s me wel liggen. Het blad liet me weten dat ze het met me eens zijn, en daarom ook bezig zijn met een kleine move naar de wat minder tuttige richting. Of dat gelukt blijkt? Ik ga het volgende nummer gewoon weer onder de loep nemen om het jullie te vertellen! Ik hoop dat jullie daar niet zo benieuwd naar zijn als ik.
En om nog maar eens terug te komen op de titel: Jansen is zeker geen overdosis, maar een toevoeging, en ik hoop van harte dat het de kans krijgt om te blijven. Het kan de plaats niet innemen van mijn die-hard modevoer, wat ik soms nodig heb, maar is zeker een blad dat ik vaker zal lezen. Jansen verschijnt één keer per twee maanden en kost €4,95. Je krijgt drie nummers voor €10,- via deze actie. Daarnaast kun je Jansen volgen via Twitter en Facebook.
Lijkt dit blad je iets voor jou? Heb jij het al eens gelezen, of ga je dat nu doen?
Foto’s door mij.
