Lange tijd stond ik er nooit zo bij stil: hoe dieren in de mode- en beautyindustrie worden gebruikt. Natuurlijk, we kennen allemaal dieren die (letterlijk) als proefkonijnen worden gebruikt voor o.a. cosmetica, maar verder dan dat ging mijn kennis niet. Oké: ook met de chiuaua’s van Paris Hilton ben ik bekend, maar – ook al bestempelen we Paris niet altijd als ‘gewoon mens’- dat zijn uiteindelijk maar ‘gewone huisdieren’.
Toen ik onderstaande beelden voorbij zag komen, en daar eerlijk gezegd een beetje onpasselijk van werd, besloot ik dat het tijd werd me eens te verdiepen in hoeverre dieren voor shoots, styling en op andere manieren als accessoire worden gebruikt. Wat ik tegenkwam? Naast een hond blijkt de egel erg gewild als modeaccessoire (doordat ze in veel verschillende kleuren voorkomen en niet zo veeleisend zijn als honden). Wist jij dat? Ik niet! En nog zoiets: er is nagellak op de markt voor honden en katten. Naar het schijnt zien met name Britten hun dieren als hun kinderen en behandelen ze ze daarom ook als mens.
Natuurlijk hoef ik er niet over te beginnen dat een egel niet is bedoeld voor in je handtas (waarmee ik nog niet eens zeg dat het niet kán). Deze discussie wil ik er niet over laten gaan dat je dieren waardig moet behandelen – ik ga er even vanuit dat al mijn lezeressen het hierover eens zijn. Waar ik het dan wél over wil hebben? Of wij het als modewereld moeten willen dat dieren publiekelijk als accessoire worden gebruikt, zoals in bovenstaande fotoserie van Vogue.
Oftewel: dat iemand haar hondje in een handtas draagt, dat is een individuele keuze. Ik denk persoonlijk dat het hondje er niet veel onder zal lijden, maar zeker weten zullen we het nooit, en dat anderen er anders over denken mag wat mij betreft ook. Wanneer het gaat om media e.d. dan vind ik echter wel dat de ‘modewereld’ als geheel een voorbeeldfunctie heeft, en dat de grenzen wat betreft dieren als accessoire niet verder op moeten schuiven. Toch kan ik me ook voorstellen dat anderen er weinig kwaad in zien, en het vergelijkbaar vinden met een hondje in een handtas. Vandaar dat ik weer voor een stelling gezorgd heb:
Wat ik opmerkelijk vond in mijn zoektocht is dat dit zowel in de media als in de politiek nog helemaal geen vorm van discussiepunt lijkt. Over dieren in circussen blijven maar discussies ontstaan, net zoals over echt bont gebruikt voor mode en het doden van dieren om hun leer waarvan ook kleding en accessoires worden gemaakt. Dat laatste wil al zeggen dat dierenrechten en mode altijd al op een bepaalde manier haaks op elkaar staan. Waarom is dit punt dan nooit eerder goed aangesneden, vraag ik me af?
Ik gaf al iets van mijn mening, maar zal deze nog wat verder uitbreiden. Om toch even over de dierenrechten te beginnen alvorens ik met de mode verder ga: ik vind dat er een soort vereniging moet komen (of dat een bestaande vereniging deze taak moet toevoegen) die het belang van dieren in de media vertegenwoordigt. Ik zou gewoon graag zien dat er iemand is die zich in ieder geval over een onderwerp als deze buigt, ongeacht wat het oordeel van de meeste Nederlanders is. Ik kan dit tenslotte nu maar heel oppervlakkig doen en heb er verder ook niets mee te maken.
Vervolgens vind ik, zoals ik al ongeveer zei, het niet erg chic dat Vogue dieren op zo’n manier gebruikt voor een modereportage. Waarschijnlijk zijn de dieren uitstekend behandeld, daar gaat het me niet om, ik vind dat het voorbeeld verkeerd is dat de dieren er gekapt bij zitten en dat alleen hun uiterlijk een rol speelt. Voor een model geldt ommenabij hetzelfde (dat alleen haar uiterlijk telt), maar zij is niet afhankelijk van een baasje die denkt dat ze haar hondje alleen maar mooi hoeft te vinden. Begrijp je wat ik bedoel?
Een tijdje geleden kwam ik ook al een modeshoot tegen met jonge diertjes (namelijk de allereerste shoot met Instagram), maar deze diertjes waren anders afgebeeld. Een poesje gekruld op schoot, een puppy beschut in de nek… Misschien zijn jullie het niet met me eens, maar ik vind ze een andere indruk bezorgen dan deze foto’s, waar ik dan ook meer moeite mee heb.
Nu wil ik graag weten hoe jullie hierover denken. Ben je het met me eens of heb je andere ideeën? Ik hoor ze graag!
Gebruikt als bron, ter inspiratie en ondersteuning:
Bron afbeeldingen:
