Om te beginnen: het schrijven, maar vooral publiceren van deze post feels pretty scary to me. Mijn haar is door haar kleur een soort heiligdom geworden, voelt het soms. Sterker nog: er is me wel eens gevraagd of ik wilde beloven niets aan mijn haar te veranderen.
Dat is niet helemaal gelukt, kun je nu wel opmaken gok ik. Verder wil ik er geen “big drama” van maken hoor, van dit nieuwtje. Persoonlijk vind ik namelijk ‘nieuw haar’ nog wel iets rigoureuzer dan dit. Technisch gezien zit er alleen een ander kleurtje in. Of twee. En niet eens blauw ofzo.
Voordat ik de beelden laat zien (ja, natuurlijk heb je al gescrolld, maar dat was dan je eigen keuze), wil ik wel even zeggen dat ik mijn gool old kopperrode haar echt geen vaarwel heb gezegd. Ik vind het nog steeds een prachtige kleur en zie die dan ook als een basis waar ik altijd weer op terug kan vallen. Echter, ‘Suz’ zou ‘Suz’ niet zijn als er weer een moment kwam dat het ging kriebelen op dit gebied. Een ander heeft dat misschien rondom haar relatie, door herrie te schoppen, bij nieuwe gadgets, noem het maar op. Ik heb dat dus duidelijk met mijn uiterlijk. Al ben ik de afgelopen tijd een stuk rustiger geworden en had ik nu al zeker een jaar (wat ik persoonlijk best een geruime tijd vind) niets aan mijn haar veranderd.
Dat ik niets ging knippen stond voor mij als een paal boven water, want ik geniet veel te veel van mijn lange haar. Ik kan er elke dag iets anders mee doen als ik wil en het voelt voor mij toch het allervrouwelijkst. Zeker nu ik amper make-up meer draag. Ja, ook van mijn rode kleur genoot ik zeker, maar het verschil is: daar kan ik op ieder gewenst moment weer naar terug. Zolang mijn haar daar gezond genoeg voor is.
Ik liet me inspireren door de kapsels uit deze show (vind álle kapsels daar echt tof!). Mijn haar zou donkerblond tot lichtbruin worden in de lengte/punten, en aan de bovenkant zou een rode (niet kopperrood maar écht rood) ‘balk’ komen, wat slordig ingezet. De uitgroei die ik al had zou ik zo laten, voor het nonchalante effect.
Ja, natuurlijk werd ik raar aangekeken toen ik hiermee aan kwam zetten, maar toen het eenmaal zover was zei iedereen: ‘Wauw, dat staat je mooi!’. Precies hetzelfde ging het, toen ik mijn haar liet scheren. Ik wil niemand diskwalificeren, maar persoonlijk vind ik dat onbegrijpelijk: use your imagination people!
Wel vonden sommige dat het meer ‘over zou moeten lopen’, maar nee: dat is juist niet mijn bedoeling. De bedoeling is dat het niet in elkaar vervaagd, én dat het rood er niet als een ‘kwak’ bovenop ligt. Er tussenin dus.
Ik vind het resultaat niet per se mooier dan dat mijn haar was, maar hé: dat had ik ook niet verwacht. Het voelt gewoon lekker nieuw, fris en herfstig. Ook vind ik het origineel, edgy, levendig, maar niet té druk – wat ik al gauw vind bij meerdere kleuren. Kortom: ik ben er blij mee.
Het hele kapsel is in twee dagen (dat wil zeggen: een middag en een ochtend) gecreëerd. Dat klinkt erg lang, maar je moet vooral tijd tellen om de verf in te zetten en in te laten trekken (met mijn koperrode haar ben ik ook altijd een middag bezig – ik heb véél haar). Deze foto’s zijn na de eerste dag gemaakt. De tweede dag zijn alleen nog de ‘puntjes op de i’ gezet. Toen zijn mijn dooie puntjes nog geknipt, is het rode stukje nog een keer ingezet voor iets meer felheid, en is de bruine kleur iets gelijkmatiger gemaakt. Maar geloof me: het verschil zie alleen ik met het blote oog.
Helaas zal het rode gedeelte wel snel vervagen (dat doet elke felle kleur, en deed mijn koperrood ook), maar omdat het nu maar om een klein stukje gaat, is die wat eenvoudiger bij te houden: aan het bruin kan niet zoveel vervagen, dus ik hoef nu alleen mijn ‘balk’ maar in te zetten, wil ik dit behouden.
Geen idee hoe lang ik dit zal dragen: simpelweg totdat ik het zat ben. Dan zal ik hoogstwaarschijnlijk mijn koperrood er weer in zetten, maar ik ga niets beloven en laat ook graag de plannen weer veranderen.
Hoe staat het dan met het Facebook kapsel? Nou, zoals ik al Twitterde: lijkt me te gek (ook wel erg druk, maar niet druk genoeg om het niet te proberen), maar zoiets gecompliceerds zou ik echt alleen aandurven met een hele goede kapper. Om daarin te investeren vind ik gewoon té duur, met name omdat het probleem is dat je na een paar weken weer alles opniew kunt laten verven, doordat felle kleuren zo gauw vervagen.
Ik weet niet of ik wel naar jullie mening durf te vragen, want ik heb het idee dat die alleen maar tegen kunnen vallen. Echter: in de kappersstoel een stoere meid, op het blog een stoere meid. Dus bij deze.
P.S. Mijn outfit zie je (beter) in de volgende outfitpost! Persoonlijk vind ik dat je het effect van ver weg ook véél beter kunt zien én dat het dan ook meteen beter tot zijn recht komt.