De oplettende kijker had deze Vero Moda jegging al gespot in de post over mijn garderobe. Omdat hij wat grijs is (like duh), combineerde ik hem met een wit t-shirt om het geheel lekker ‘fris’ te houden. Het ietwat ingedeukte hoedje en de nonchalante lokken houden het geheel lekker casual, terwijl de ketting en de flatjes me wat meer ‘aankleden’. Verder zorgt de ketting voor kleur en de flatjes juist voor wat rust en iets klassieks. Dan hebben we zo’n beetje alle stijlen gehad toch? Casual, chic, noncha, kleurrijk, klassiek… ze zitten allemaal in deze outfit. En daarmee is deze outfit net zo veelzijdig als…
*bruggetje*
…dierenprintjes zijn! Ik verbaas me er nog altijd over dat luipaardprint, en andere dierenprintjes, links- of rechtsom gewoon áltijd blijven. Voor de bloemenprint geldt dat eigenlijk ook, maar voor dierenprintjes nóg meer. Wat maakt dat wij nooit genoeg hebben van deze printjes? Is het omdat dieren instinctieve wezens zijn en ons instinct een soort van onze basis is, waar gevoelens en ratio op kunnen bouwen? Of ben ik dan weer eens veel te filosofisch bezig? Is het misschien gewoon omdat dierenprintjes in alle “klassen” voorkomen? Van designerschoenen tot leggings op de markt? Waardoor ze uiteindelijk altijd érgens gezien blijven: of het nou die markt of die catwalk is? You tell me.
Vervelen dierenprintjes jou ook nooit? Of heb je er juist een hekel aan?
Tally Weijl wit t-shirt (hier kun je een look-alike vinden)
Vero Moda grijze jegging met luipaardprint (kun je hier vinden)
Monki zwarte flatjes met stompe neus (hier en hier kun je look-a-likes vinden)
ZARA ketting met gekleurde dierenprints
Forever 21 strohoedje met blauw/zwarte band (hier kun je een look-alike vinden)
Models Own nagellak in ‘Nyla Nude’ (kun je hier vinden)
Foto’s door Chantal van der Meijden.
