Al tijden wilde ik er heen om zelf te ‘sneupen’: de IJ-Hallen, een vlooienmarkt in Amsterdam die bekend staat om het feit dat er veel ‘hippe’ kleding wordt verkocht. Laatst besloot ik dat ik er beter (ook) heen kon gaan om zélf te verkopen. Ik heb hier thuis immers ontzettend veel liggen wat naar een nieuwe eigenaar mag en weet niet zo goed wat ermee te doen. Natuurlijk verkoop ik het één en ander via mijn shop, maar het stuk voor stuk online zetten en verkopen (over en weer mailen, betalingen checken, inpakken, naar het postkantoor, etc.) kost veel tijd en gaat daardoor te langzaam naar mijn zin. Het ruimt niet echt op. Verkopen op de IJ-Hallen leek me daarom wel een goed idee. Zo kon ik eens in één keer van een heleboel af.
Omdat ik zoveel vragen kreeg over hoe ik het vond -verkopen op de IJ-Hallen- en of ik nog tips en tricks heb, schrijf ik deze post. Wellicht dat jullie ook overwegen om eens te gaan verkopen op een vlooienmarkt, maar weet je niet zo goed waar te beginnen (dat wist ik ook niet) en vooral ook: of het de moeite waard is. Hopelijk heb je er wat aan dat ik mijn ervaring met jullie deel.
Allereerst even wat praktische dingen. Om op een vlooienmarkt te staan moet je een kraam huren. Ik huurde voor ongeveer €40,- een hoekkraam op de IJ-Hallen. Ik koos voor een hoekkraam omdat ik al eens tijdens Koninginnedag kleding heb verkocht, toen toevallig met mijn kraam op een hoek stond en me dat goed beviel. Als je geen hoekkraam huurt, dan betaal je ongeveer €5,- minder. Van deze bedragen krijg je achteraf €5,- terug (je borg) als je alles op en rond je kraam netjes achterlaat.
Verder heb je vervoer nodig, om je spullen en jezelf te vervoeren (dûh). Een niet te kleine auto is daarbij handig, maar met een kleinere kom je vast ook een heel eind. Ik nam negen vuilniszakken vol kleding, schoenen en accessoires mee (dat was, samen met een bak, veel kleerhangers, een kledingrek en vier personen het maximale wat in de auto paste) en keerde met ongeveer de helft van de zakken terug. Dat betekent dat ik ook best wat minder zakken mee had kunnen nemen, al had ik dan minder de gelegenheid gehad om spullen die niet zo goed verkochten om te ruilen voor spullen die beter verkochten. Dat kon nu wel en dat was handig.
Ook zijn hulptroepen geen overbodige luxe. Ik had het nooit alleen gekund allemaal! Allereerst omdat ik (nog) niet kan auto rijden en ten tweede omdat er bijvoorbeeld iemand bij de spullen moet blijven (die je laat en lost) wanneer een ander de auto parkeert. Bovendien wil je tussendoor graag even een kopje koffie kunnen halen misschien of op zijn minst naar de wc. Dat gaat eigenlijk niet als je alleen bent: er moet immers altijd iemand bij de kraam blijven. Ik zou daarom adviseren om met drie personen te gaan, omdat je zes handjes goed kunt gebruiken. Wel denk ik dat je prima alle drie een kraam zou kunnen hebben (als je bijvoorbeeld met twee vriendinnen gaat) en niet met zijn drieën bij één kraam hoeft te staan; je houdt dan gewoon elkaars kraam en/of spullen in de gaten wanneer dat nodig is. In dat geval zul je elkaar wel op drukke momenten hard nodig hebben. Wij waren met vier en op drukke momenten waren we alle vier aan het verkopen.
Handig om bij je te hebben zijn verder: touw, stoelen (om op te zitten, waren wij vergeten), papier, een stift, tape of plakband, één of twee kledingrekken, kleerhangers en genoeg eten en drinken om de dag mee door te komen (wat je daar kunt krijgen is niet veel soeps). Ook zou ik je aanraden daar ter plekke voor €2,- een balk te huren die je bovenop je kraam kunt leggen. Aan die balk kun je hangers met kleding hangen en je kunt er bijvoorbeeld schoenen of hoeden opleggen. Alles wat op de balk lag en aan de balk hing verkocht het beste, omdat mensen er niet voor hoefden te schuiven met hangers of voor hoefden te graaien in een bak om het te zien. Aan de balk hangt kleding overzichtelijk en in het zicht.
Sieraden en kleding verkochten bij mij het beste. Schoenen minder, omdat mijn maat (37) voor de gemiddelde vrouw te klein is. Mijn kledingmaat ook, maar kleding lijkt toch wat minder precies te komen dan schoenen. Ook in mijn shop merk ik dat mensen eerder mijn kleding kopen dan schoenen. Misschien ook omdat mensen liever geen tweedehands schoenen kopen, al zag iedereen dat mijn schoenen nieuw of als nieuw waren. Ik geloof dat ik uiteindelijk maar één paar heb verkocht van de ongeveer tien paar schoenen die ik bij me had. Dat kwam óók doordat mijn schoenen dus nog praktisch nieuw waren en ik er dus een redelijke prijs voor wilde hebben (niet de hoofdprijs, maar toch ook echt geen €3,-). Daar schrokken mensen zichtbaar van, want de prijzen op de IJ-Hallen liggen láág: €5,- vinden mensen al veel. Ook wil iedereen onderhandelen, zoals dat gaat op een markt. Dat was een beetje lastig, want wanneer ik een bedrag vroeg met een onderhandelmarge, dan schrok dat mensen af en liepen ze weg. Liet ik de onderhandelmarge achterwege dan probeerden mensen te onderhandelen, waar ik niet in meeging omdat ik mijn minimumprijs al had genoemd, waardoor ze uiteindelijk (uit principe) alsnog wegliepen.
Kettingen, oorbellen, armbanden lagen eerst in een bak door, aan en in elkaar. Steeds als we even niets te doen hadden haalden we het wat verder uit elkaar, omdat het anders nooit zou verkopen. Bas vond ergens een verlaten stuk touw in de auto en Yara kwam op het idee om daar de sieraden aan te hangen. Zo gezegd, zo gedaan: we spanden het touw van de kraam naar de muur aan de zijkant van onze kraam en hingen het touw vol met vooral kettingen, oorbellen en zonnebrillen. Dat was een goede zet, want vanaf het moment dat het daar hing ging het heel hard. Het waren allemaal leuke dingen (al zeg ik het zelf), het hing er heel overzichtelijk en in het zicht (net zoals wat er aan de balk hing) en iedereen past een ketting. Dat is het voordeel van accessoires: je hebt geen last van de verkeerde maat.
Met de vorige alinea wil ik zeggen: de presentatie is echt alles. Mensen willen weinig betalen en weinig moeite doen (in zijn algemeenheid, maar op de IJ-Hallen zeker). Je moet je spullen dus zo mooi en zo makkelijk mogelijk op een figuurlijk presenteerblaadje aan ze aanreiken. Ik zeg je eerlijk: ik ben daar niet goed in. Mijn karakter is best wel ‘take it or leave it’ en ik ben niet heel erg van de boel aankleden en mooier en aantrekkelijker maken (ik weet het: dat gaat tegen mijn liefde voor kleding en make-up in). Gelukkig had ik er drie bij me die daar meer oog voor hebben en kon ik me vooral richten op het recht toe recht aan onderhandelen. Dat kan ik dan weer wel.
Hoewel mijn kraam het beste leek te verkopen van de kramen die ik om me heen zag, waren er regelmatig rustige momenten, waarop we allemaal even niets te doen hadden. Dat duurde nooit lang, maar daaruit kon je wel opmaken dat het niet heel druk was. Dat zeiden ervaren kraamhouders ook: dat het veel rustiger was dan normaal, omdat het vakantietijd is en redelijk goed weer was.
Vlak voordat we gingen afbouwen kregen we een vrouw bij de kraam die een tweedehands winkel heeft op Texel. Ze vond mijn kleding heel leuk en heeft de halve stand opgekocht voor haar winkel. Ze was heel aardig en redelijk. Vooral dat laatste was fijn om mee af te sluiten, want we hadden de hele dag al heel wat onredelijke (zeg maar gerust gierige – en dat zeg ik niet gauw, want ik ben zelf ook een koopjesjager en met handel vind ik niets mis) mensen gehad.
Concluderend zou ik willen zeggen: ja, het is fijn dat ik in één keer weer een hoop spullen heb kunnen doorgeven aan een ander. Of het het waard was echter, een dag op de IJ-Hallen staan? Ik weet het niet zo goed, omdat er een aantal nadelen voor mij aanzitten. Om te beginnen de kosten voor de kraam en de reiskosten naar Amsterdam, die je van de winst af moet trekken. Vervolgens het feit dat ik om 04:00 uur op moest (daar word ik echt niet gelukkig van). Ook is het vervelend dat ik een beroep moest doen op drie mensen (voor één keer kan dat, maar voor een volgende en een volgende keer…) om me te helpen. Tot slot heb ik toch een beetje pijn in mijn hart gekregen van hoe goedkoop sommige leuke en mooie dingen verkocht zijn. Ik heb nergens spijt van – ik moet er tóch een keer vanaf, als het hier staat te staan levert het al helemaal niets op-, maar vind dat wel jammer.
Vooral voor goedkopere, maar leuke en goede dingen, kun je het beste op de IJ-Hallen gaan staan, denk ik. Kleine kettinkjes met weinig waarde stuk voor stuk online verkopen is bijna geen doen, maar ze op de IJ-Hallen verkopen wel. Kleding en schoenen die meer waard zijn kun je beter online verkopen, denk ik. Tenzij je het niet erg vindt als het niet opbrengt wat het waard is en je er gewoon snel vanaf wilt (als je bijvoorbeeld gaat verhuizen).
Online verkopen is natuurlijk wel een stuk minder gezellig. Ik vond het een leuke dag met zijn vieren en een hele dag mensen kijken verveelt me ook nooit.
